Son şiir…

 

Şiir defterim dolmuş dürüyorum burada

Heceler soluğumdu, havaydı benim için

Elli bir sene olmuş, duruyorum burada

Şairlerin mekânı yuvaydı benim için…

 

Okuyun benden sonra eğer varsa hatırım

Şairin armağanı istikbale yatırım

Millȋ hissiyatlarla yazıldı her satırım

Mefkûre-i manevi, davaydı benim için…

 

Bazen gazapla yazdım bazen yazdım hevesle

İniş yokuş demedim yol aldım son vitesle

Haykırdım her hâlimde gönülden gelen sesle

Dertlerimin ilacı, devaydı benim için…

 

Ömrüm gurbette geçti diyar, diyar gezdim ben

Bulunduğum her yerde yabancılık sezdim ben

Hasretimden ötürü memleketi yazdım ben

Dağ, tepe, çayır, bayır, ovaydı benim için…

 

Mahkemelik olmuştum kalemim sivri idi

Darbeci despotların zalimin devri idi

Bana en ağır gelen dostların tavrı idi

Bu uğurda her cefa revaydı benim için…

 

Der Mikdadȋ ne yazık cılız çıktı hitabım

Gürültü koparmaya mani oldu adabım

Binlerce şiir yazdım çıkmadı bir kitabım

Demek ki her şey hava cıvaydı benim için…

 

Şair Mikdat Bal…

( Son Şiir… başlıklı yazı Mikdadi tarafından 6.05.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.