Online Üye
Online Ziyaretçi
Mavi’nin teninde ölü bir yangınım;
İklimin birinde cefayı yüklendiğim
atlas yorganım.
İşimin ehli bir sevdayım:
Yana yakıla sevmenin meali de saklı
tutmak iken
İsmin dualarımda…
Alıp da vermeyi unuttuğum nefesin boz
dumanıyım.
Öykündüğüm kadar ölmeyi dilediğim
Bir kuyunun dibinde devinen
Ölümlü bedenim.
Aşkın asası kör kütük tek hece
Sefasını sürdüğüm
Yorgun teknenin kırık kanadıyım
İçimde çok ulvi bir özlem
Adını aşka b/andığım bir sarkıt adeta
Damlayan yüreğimin de mezarı, her tuş
olduğunda
Mevsim…
Zaaflarımın Tanrısı illa ki pişmanlık
Yeminimi bozduğum kayıp sükûnet.
Bir matemin meltemiyim
İsli ruhumda saklı sanrılar
Fişeklenen günbegün kayıp kelam
Ne zamanki dalsam hülyalara
Koruyucu meleklerimin de saklı
tuttuğu duasıyla
Epriyen azametin kör tanığıyım.
Biteviye yuhalanan bir mecra
Dolduruşa gelen cehaletin azası
Anmaların meali kayıp bir tecelli
Vuku bulan rahmetin indinde
Adam boyu nice söylem
İkircikli mizaçların topa tuttuğu
Sefil bir hazan kuytumda kundaklanan
Kâbusların ifriti de bela yüklü o kaynayan
kazan
Devingen rahmetin kara tahtası
Elimde meram
Sardıkça hayata başa çıkmak adına
Köhne esintide ruhu duymaz iken
cihanın
Tek seferde kat ettiğim yıllık mizan.
Şimdimi öğütledim dünüme;
Yarının mizanseni belki de şakıyan
bir şakayık
İri damlalar indikçe ruhumdan
Kara zemin; afakî sürgün
Oysaki meylettiğim sadece ilkbahar.
Kolaysa tut elimden
Hakkımı çoktan helal ettim ben madem
evrene
Ölümü mü neşeyi mi hak ettim,
Varsın demlensin mevsim ayaklarımda
salladığım
Çocuk ruhumla iştigal şu sefil
mizaçlı bahar
Eprimeden içimdeki isyan.
Boş ver gitsin ömrümden bir yaprak
daha
Salındığım değil ait olduğum o kökü
sende düşlerin
Tininde aşkla yangına durduğum
Her ezan vakti şekillenen bir
mizansen
Yarına dair uzandığım umudun
rahlesinde
Kozamda saklı feveran
Duyulmazlığın sancısı ayan beyan
Yeter ki susalım anbean.
Sökmeden şafak içimdeki aşka biat
Bir surede daha çözülen diz(e)lerin
kanadığı
Ne gerçek ne yalan.
Özrümle yüklü bir özneyim
Kayıplarımın da mizacı yorgun suretim
Azığa aldığım her ölü günü armağan
ettiğim
Bilinmezin sönen ferinde
Benden başka bir ben daha saklı iken
içimde
Varsın çözüleyim k/özümde.