Ömrümün sonbaharında
Kırık dökük hayatın
Tamda ortasındayım
Sağım solum hep hüzün
Aynalara bile gülmüyor yüzüm
Tenim solgun, yüreğim yorgun.
Eskisi gibi atmıyor kalbim
Ayrılıktan yedi acı bir vurgun
Kendine küs bu aralar ruhum
Delice akmıyor kanım durgun.
Dinleyeni yok...
Kifayetsiz artık tüm sözlerim
Sonbaharım sarardım soldum
Kırıldı dalım hazana döndüm.
Sensiz hayata bir gün
Sessizce kapanacak gözlerim
Son bulacak günü biten ömrüm
Yokluğunun onulmaz azabında
Bilmiyorum neresindeyim ömrün.
Yaprak oldum döküldüm hep üşüdüm
Mutlu eder mi sen yoksan, ben olmuşum
Bedenimde yarım kalmış bir kalp taşıyorum
Kalabalıklar içinde yalnızlığımla savaşıyorum
Kim farkına varacak yaşadığımın yada öldüğümün...
13 /05/ 2019
Mlk Tryk
