Araf
Araftayım!
Sevgiyle nefretin arasında.
Bahar gelirken tüm benliğime
Kızgın kül döküyorum,
Ellerimde damla damla umutlarım
Yerde paramparça yüreğim
Boşluğa düşmüş tüy gibi hafif,
Suya atılmış demir gibi batıyorum
Araftayım!
Doğumla ölüm arasında.
Kederin ettiği her oyunun,
Tek seyircisi olmanın hazzıyla
Doyumlara ermiş zamanım.
Dağın gölgesine sığınan ateş,
Sudan kaçan rüzgar
Ecelin önünde sadece bir "eyvah!"
Araftayım!
Gelmekle gitmenin arasında.
Adım adım yürüyorum
Uçurumlardan yukarı doğru
Bastığım her basamak boşluk
Düşüyor muyum, çıkıyor muyum bilmem
Akılsız sorulara verdiğim şaşkın cevaplar
Suda yürüyorum ama kanıyor ayaklarım.
30-04-2019
Uğur UKUT
(
Araf başlıklı yazı
uzakhayal03 tarafından
17.05.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.