.
 
Boşuna dememişim “Gamlı baykuşsun.” diye.
Bu lakabı sen kendin gönüllü seçtin dostum.
Yüreğinde tezatlar hınçla tokuşsun diye,
Doğar doğmaz hüznünü iştahla içtin dostum.
 
Dün yolda gidiyordun, başın önde, divane.
Dedim ki, “Bir sorayım!”. Sonra dedim, “Bana ne?”
Vazgeçtim, selam verdim. Suphanallah! O da ne?
O kadar dalgındın ki, görmeden geçtin dostum.
 
İçime sinmeyince hemen ardından koştum,
Ağzımı açar açmaz acını fena deştim,
İpe sapa gelmeyen bir sürü şey üleştim.
Ne kadar derdin varsa, sormadan açtın dostum.
 
Başımı sallayarak uzun uzun dinledim,
“Ya sabır!”lar çekerek kendimi frenledim.
İnsanım ya sonuçta… Patlayarak ünledim!
İncinerek gözünden yaşları saçtın dostum.
 
Anında pişman oldum lakin artık ne fayda!
Zaten nanemollayken darıldık bu olayda.
Başka birisi olsa gönül almak kolay da,
Anlayıp dinlemeden âdeta kaçtın dostum.



Mücella Pakdemir
( Gamlı Baykuş başlıklı yazı M.Pakdemir tarafından 2.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.