Online Üye
Online Ziyaretçi
.
Korku sahiline yolunu düşür.
Biliyorsun, ordayız.
Aklını yemiş kedim, ağını terk etmiş örümcek ve ben.
Beş boş, bir dolu sıralanmış hayâller
Ve sırıtan alâmet-i fârikamız.
Torbanın ağzını açar, bir güzel
Laflarız.
Olmadı, balık tutarız
Dişleri döşümüzü deşen.
Yayılan halkaların
Ortasından çalarız tayınımızı.
Tur atar, yine döneriz
Bıraktığımız köpüğe.
Damarlarımızı en ince yerinden
Çatlatırız.
Sana ne anlattılarsa yalan.
Hatta sil gitsin bütün duyduklarını.
Her ne varsa yaşanacak
Omuz omuza hiç çekinmeden
Birlikte yaşarız.
Gölgeler çok, çok olmasına da,
Aldıran kim bu karanlıkta.
Beli kırılır huzmelerin yere değmeden.
Sen de aldırma!
Bir anda alışır tüm yabancılar
Kan çeken kargaşada.
Özür dilemek diye bir şey yok,
Alttan almak da…
Kıvrılmaz sözcüklerin uçları.
Fırlatılır eğilip bükülmeden.
Gözlerin içine baka baka işlenir suçlar.
Sonra idam edilir şafak sökmeden.
Gel dedimse, gel!
Yağı bitene kadar kandillerin,
Keyfine hem tükürüp hem yanarız.
Tünellerimiz var kuytularda tedbiren.
Akrepler uyandığında zehirlemeden,
Tabana kuvvet kaçarız.
Mücella Pakdemir