Online Üye
Online Ziyaretçi
Kabına
sığmadı mukaddes öfken
Şiir
sağanağı olup yağdın sen
Payındı,
paydandı, sevdandı ülken
Güller
yetiştiren latif bağdın sen
Hakikate
dair ferman eyledin
Onulmaz
yaraya derman eyledin
Fikrini
cihana ilân eyledin
İnşirah
neşvesi, kutlu çağdın sen
Ülkü
çınarında dal olmuşsun can!
Şiir
peteğinde bal olmuşsun can!
Şanlı
bayrağımda al olmuşsun can!
Dumanlar bürümüş yüce dağdın sen
Sevdalar
yeşerttin gönül bağında
Davanı
sırtladın gençlik çağında
Bozkurtça
dik durdun ülkü dağında
Kara
bulutlardan çöle ağdın sen
Şeytana
bir ömür taş attın durdun
Hakkı,
hakikati yaşattın durdun
Küfrün
kalesini kuşattın durdun
Zifirî
geceyi tanla boğdun sen
Karanlık
göklerde dolunay oldun
Okları
menzile iten yay oldun
Vatan
paydasında kutlu pay oldun
Hissiyat
göğsünden şiir sağdın sen
Memlekete
dair hayaller kurdun
Cevapları
müşkül sorular sordun
Gönül
teknesinde sözü yoğurdun
Şiir
göklerinden kalbe doğdun sen
Gönül yaylasının karlı dağıydın
Aşkın gözesiydin, sevgi bağıydın
Âşıkların
sesi, şiir çağıydın
Duygu
sandığına şiir yığdın sen
Türk-İslâm
yolunda bir ömür koştun
Bazen
hüzünlendin, gün geldi coştun
Hem
ölürken hem de yaşarken hoştun
Dağdan
kopup gelen seldin, çığdın sen
M.
NİHAT MALKOÇ