H/içimin manivelasında solgun bir rubai izini sürdüğüm

Telaşlı renginde mavi’nin devasa bir bulut

Tanıklığını yaptığım gölgeme biat

Bir defteri kebir içimdeki minval

Göğe son sürat b/akıp telaşla kaçtığımın da yanılgısı

Öykündüğüm beyit beyit rüyalarım

Ve kasvetli şarkısı kayıp özlemlerin

Ben ki ayıp bir özne olmanın meali ile

Redifi ölü bir mizansende son kiracıyım.

 

Zanlar teşbihte hata olmaz demenin de kefareti

Zemzem suyuyla yıkadığım şiirlerime meze mi yoksa

Aşkın asaleti?

Sevecen hükümler;

Devingen sure(t)ler

Kaybolan bir tefsir müdahil olmaksa Pişekâr bir siteme

Rabia’sı yüreğin sancılı bir ölümse…

 

Kılıç kuşanıp da geldim ben bu şiire/şehre

Üstelik kozamdan yeni çıktım ölümü de

Göze alıp

Bir batında açtım güller devirdim

Surelere tutunduğum

Aşklar hicvettim yüreğimin gölgesinde.

Güzel Rabbim nasıl ki koruyup gözetledin bu aciz fanini

Sorulardan mı kaçtım ben söyle insanların gözünde,

Soytarı bir meal olmayı da savsakladım

Aşkın haşmetine çaputlar bağladım

Hicvettiğim özlemle kurşun döktü içimdeki melekler

Sonramı lav edip de kader

Elemimi bile çok gördü ne çok münafık.

 

Bir hale idim

Bir halvet coşan ömrün pervazında

Soluklanan bir martı

Varsa yoksa Rabbimin yarattığı her acı…

Karşı gelmedim

Boynum inceydi her heceden ve sureden

Kayboldum zamanın feri sönmeden

Islah ettim içimdeki çömez benliği

Yoldan çıkmadan düşüp de yollara

Sapmadan kötüye anıp da hasreti nefretle

İhya oldum ben günbegün

Somurtan mizaçları yok saydım

Armağan ettiğim her tebessümü milat bilip

Sarkaç gibi s/alındım hayatın realitesinde

Bir zıpkın oldum yeri geldi mi saplayıp sineme

Bir sitem savurdum da ansızın

İçimdeki sefil yetim’e.

 

Aşkı mağdur kılandı kimi zalim

Sevmekten asla vazgeçmedim.

Hor gören, verip veriştiren kimi gölge

Radarımda takılı kaldım aşka ve müsebbibine

Yorgun katlarında devranın

Solmadan açtım pare pare

Bir gül olmanın şerefi ile gülümsedim her canlıya

Hatta taşa, duvara seğiren gözyaşına

Atıfta bulunanları bile bastım b/ağrıma.

Sonrası mı?

Şükürler olsun muktedir olan güne ve kalan ömre

Sevgiye biat sandığım sanmadığım tıklım tıklım dolu

İman gücümle yummadan gözlerimi

Şerh düştüm ben bir kez aşka ve maviye.

 

 


( Gülümsedim Her Canlıya... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 12.06.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.