Dokunmayın sakın benim özüme
Yürekten yaralı vurgun gibiyim
Biraz daha ateş atman köz’üme
Bu hayata küskün dargın gibiyim
Yandıkça yanıyor gönül sarayım
Kaybolan yıllardan hesap sorayım
Bırakın vuslata çabuk varayım
Ben ki şu
dünyaya kırgın gibiyim
Dermanım kalmadı tutmaz ellerim
Baharı görmeden koptu dallarım
Yağmur olup
gözden aktı sellerim
Gitmez adımlarım yorgun gibiyim
Tükendi şu ömrün seneler geçti
Hayatın dertleri ezerek biçti
Bedenim içinde şu ruhum göçtü
Sularım çağlamaz durgun gibiyim
Değip de bir daha vermeyin acı
Zaten canım çıkar çekerim sancı
Tüm
dostlarım oldu şimdi yabancı
Acılarla daha sargın gibiyim
Ne bir murat aldım ne sefa sürdüm
Sanki yolun artık sonunu gördüm
Dertleri üst üste katlayıp dürdüm
Gayrı bu hayattan sürgün gibiyim
Ayhan Kocabay
04.04.2019
