Online Üye
Online Ziyaretçi
Aklıma geldikçe hatıralar
Şimşeğin pişirdiği kılıcın açtığı yarayla acı verir
Toprak kurak
Ve
Çatlak
Bekleyen insandan geçilmez üstünde sayısız durak
Savurur toz toprak
Estikçe Latin dansı ritmiyle kumlara hükmeden
…/An tutsak ettikçe bağlanan umutlar erir
Eridikçe akıl delirir!
…/
Ey mızrağı elindeki vahşi
Hamza’yı bırakacaklar mı sandın kabirsiz
Sen oldun cahillerin başı
Yayıkta sallanırken ayranın değişimine sabırsız
Hani “sütüme ne oldu?” diyen çocuktun şükürsüz
Karanlığa bulanmış mirasyedi ağlayışında kaymağı durmadan yeren sahteydi döktüğün gözyaşı
…/Körlenmiş ön yargı ile bakınca karanlık zindanlara benzeyen duvarlardan
Gülünü soldurup pervasızca atarken dikenlerini döktüğünde kaçardın acıyla nazarlardan!
…/
Kime faydası oldu ürettiysen! der eserin
Dur soluklan cahil der onu okuyanlar varsa eğer
At…
İlk önce gözlerinde dinmeyen kederin
Aklına geldikçe hatıralar canlansın hıçkırıklarla
Dökülsün ağıtların kuruttuğun topraklara
Can versin
…/Yoksa heykelimin ruhu yokmuş meğer
Diyeceksin çıraklarına…
…/
Aklına geldikçe hatıralar
Başkasına model olmuşsun ellerinde yaptığın haritalar
“Dur” diyecek olursun
Ben ettim sen etme!
Yolun sonu uçurum gitme!
Dersin de
…/İsyanı öğretmişsin öğütlerde
Akıl kısa, boy yarışır söğütlerle!
…/
Gidersin nasıl da kendinden emin
Peygamberden başka var mı emin söylesene
“Ben” der “Bilirim sana ne!”
Ey cahil peygamber bile “Ben” dememiş,
Katmamış benden bir tek harf hadisine!
Akacak kan da damarda durur mu?
Hiç kurt geceleri boşa ulur mu?
O uçurum nar olmuş sanki cehennem alevi
Tövbe kapısı açık sönmüyor hiç feneri
…/Korkunun ecele faydası yokmuş meğer
Dünyaysa söz eğer
Diyeceksin çıraklarına!
…/
Aklıma geldikçe hatıralar
Görüyorum kabirlere kefensiz yatırırlar
Yoksa şehit mi oldum der ölen sevinerek
Kan arar durur teninde gezinerek
…/Şaşırdım kaldım yok işte bir tek kan lekesi!
Nerede der, şehitlik hissettiren doğurtan ebesi
Kahramansın diyorlar işitirken sesleri
Kadehler kalkıyor kutluyorlar zaferini
Dikilir heykelin bir zaman sonra
Pislerken üzerini derler “Niçin giyinmez soyka”
…/ Senden sonrada heykelin eceli tatmış
Saddam gibi toprağın içine batmış!
…/
Gaipten sesler gelir,
Sende iman mı vardı ki olsun şehitlik ruhu
Dünya der dururdun, değiştirmezdin o berbat alışkanlık huyunu
Hanlar, saraylar, altınlar yığdın
Yemeden terk ettin biriktirdiğin etini, budunu…
Kalbimde sürgün hatıralar
Anlatmakla bitmez bu satırlar
Lakin toprağa karışınca ten
Tasavvur eder her can
…/Çölün ateşiyle yanar kavrulur
Okundukça amel "Ben" savrulur!
Saffet Kuramaz