Online Üye
Online Ziyaretçi
-Trabzonlu şehit Samet Uslu'ya rahmet ve minnetle....
Yiğit
çıktı meydana 15 Temmuz gecesi
Gölgesinden
titredi hainlerin nicesi
'Ben
burada durdukça geçilmez...' dedi '...Boğaz'
Şehadet
talep etti, Hakk'a eyledi niyaz
Candan
daha elzemdi memleketin yarını
Elleriyle
itti o, bu dünyanın var'ını
Ana
kuzularının sadırları bir dağdı
O
gece gökyüzünden yağmur değil kor yağdı
Hainlerin
önünde dağlar gibi durdu o!...
Şehadet
hayalini ta askerde kurdu o!...
15
Temmuz gecesi hava kesif pusluydu
Vatan
için yollara düşen Samet Uslu'ydu
Memleket
âşığıydı, bayrağı yâr eyledi
Şehitler
Köprüsü'nü düşmana dar eyledi
15
Temmuz gecesi külünden doğdu anka
Trabzon'un
yiğidi meydan okudu tanka
Eğilip
bükülmedi; dik durdu, diri durdu
Palikaryaya
karşı yekpare, iri durdu
Hainlerin
tasından ağılar içmedi o!...
Canından
geçse bile, yurdundan geçmedi o!...
Son
nefesini verdi bayrağın gölgesinde
Diledi
ki al bayrak düşmesin ülkesinde
Sanki
yere düşerken dağ üstüne dağ düştü
Her
ne varsa kül oldu, bu konuşmuş çağ düştü
Bir
güneş gibi battı, bir hilâlin uğruna
Bedenini
yasladı bu toprağın bağrına
Kutlu
yolculuğunda kefeni bayrak oldu
Şehit
tahtına kondu, zannetme toprak oldu
İlâhî
adalete teslim olan kuldu o!...
Yurdunun
Kerem'iydi, Aslı'sını buldu o!...
Umrunda
değildi ki, kim kim için ne dedi
Yurda
olan borcunu Samet canla ödedi
Şehadete
koşarken arkasına bakmadı
O
gece güller bile ondan güzel kokmadı
Kızıl'ın
karşısında, bayrağın al'ı yiğit!...
Osmanlı'dan
yadigâr çınarın dalı yiğit!...
Mâzi
puslu bir ayna, zannetme ki yok oldu
Anısı
çoktu onun, acısı da çok oldu
Vatanına
Mecnûn'du, Leylâ'sına koştu o!...
Sahte
sevgililerden Mevlâ'sına koştu o!...
M. NİHAT MALKOÇ