Binlerce metre yüksekliği olan
Bir uçurumun kenarında gibiyim
Verilmesi gereken kararlar
Bekliyor masamın üstünde
Hepsi de dosya halinde
Çıkmaz sokakta nasıl çıkış
Açarım misalinde

Hiç dokunup açasım yok kapaklarını
Vereceğim kararlar imza gibi
Değer taşıdığı için
Her seferinde uzaktan bakıyorum
İçeriğinde neler var
Cesaret edipte okuyamıyorum
Çünkü artık hayatın yükünü
Taşıyamayacak kadar
Kendimi yorgun his ediyorum

Kırılan oluyor bu cevapsız halime
Yüzüme söylemeseler de
Ben vicdanın bunu his ediyorum
Bilmiyorlar ki artık ben
Eski ben değilim
Kaçışımın nedenini anlamak istemiyorlar

Söylenecek sır var
Söylenmesi zor olanı da
Üzerinde pas tutmuş bir küp
Zamanında anahtarını bilmediğim
Hatırlamadığım uzaklara fırlatmışım
Hiç gidip de arayıp
Bulasım gelmiyor içimden

Bazen benliğim firar eder ben de
Fizana ya da ummana
Gidip de getirecek gücü bulamam
Yorgun, altında yara açılmış ayaklarımda
Gittiği yer de gelmesini beklerim
Oturduğum yer de çakılı kalarak.


( Rüzgar Dökmüş Tüm Yapraklarımı başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 13.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.