Bir fidan soldu.
Henüz ömrünün ilkbaharındaydı.
Saçlarında yıldızlar vardı.
Uzakta bakınca parlıyordu.
Geleceğe umut besleyip gülümsüyordu.
Yaşamayı çok seviyordu.
Ansızın ecel tüm umutlarını yarım bıraktı.

Beyaz bir kuş oldu.
Göçüp gitti beyaz kanatlarıyla.
Feryat figan sarmıştı.
Onu sevenleri.
Anne baba gel diyordu.
İstese de artık gelemiyordu.

Acısı sönmeyen harlı bir ateş olmuştu.
Gözyaşı bile çıkan yangını. 
Söndürmeye yetmiyordu.
O taze bir fidan dı.
Yazı görmeden solan çiçek ti.

( Bir Fidan Soldu İlkbahar Da başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 16.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.