Karanlık alnıma vurmuştu sanki 
Çok hırçın dı da,
Belki de pusulasını kaybetmişti 
Nereden bilecektik,

Daha çocuklar gibi koşup eğlenecektik 
Tek derdimiz çikolata olacaktı,
Siyah balonumuzu, mavi gökyüzüne 
Özgür bırakacaktık..

Deniz'e gitmek isteyecektik
Girip serinlemek için değil,
Umutlarımızı bir şişeye koyup 
Uzak diyarlara bırakacaktık 

Ya da kim bilir
Elimiz de fesleğen 
Koklaya koklaya 
Hayatı anlayacaktık

Belki de kim bilir
Güneşin doğuşunu izliyecektik 
Ama onun yerine 
Güneşin batışını izledik

Küçük bir kağıt alacaktık 
Bir de ucu kırılmış, siyah bir kalem
Kağıda bir resim çizecektik 
Tüm insanlığın resmini

Gökyüzüne bakıp hayal kuracaktık 
Ne idim ne oldum diyecektik belki de, 
Ama izin vermediler çocukluğumuza 
Attılar bir kenara bizi,

Sanki biz bir hiç idik onlar için,
Ama yeri gelince de tüm insanlığı kurtaracaktık,
Kandırıldık sebep yokken sebepsizliğe 
Sesleniyorum buradan, bırakın kim nasıl 
Özgürlüğünü bırakmak istiyorsa bıraksın

Ama gün gelecek bütün özgürlükler yüreklenecek,
Siyah gökyüzünden akacak umutlar 
Ve gün gelecek ruhlar ilk kez nefes alacak... 
( Siyah Umut başlıklı yazı Deniz Dağcı tarafından 18.07.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.