Hangi nota’nýn minörüyüm ki?

‘’Üflenen bir mum gibi söndü koskocaman ýþýklar…

Ve þehir kör bir insan gibi kaldý altýnda yaðan karýn.’’

(Nazým Hikmet)

Sözcükler henüz resmi geçit yapmaya baþlamadý ve içimdeki mum’u yaktým da geldim huzuruna sonra da mevsimin lahzasýna serdim aklýmýn kývrýmlarýný ve rengini bilmediðim bir bayrakla özgürlüðünü kollayanlara ve huzurumu kaçýranlara da yok tek sözüm.

O kadar çok etken var ki mumumun alevini titreten ve þükürler olsun ki; ne ellerim titriyor ne de sesim daha demin baktým aynaya ve yanýmda ýþýyan bir nesne idi bana eþlik eden ve benden baþka kimsenin ayýrdýna varmadýðý.

Sebepsiz deðilim ve hiçbir þey sebepsiz deðil lakin yerli yersiz benden kaçýþanlara da anlam veremiyorum. Ýçimdeki dehlizde takla atan o saray soytarýsý asla güldürmüyor beni ve yine içimdeki sökünü kýþkýþlýyorum sanki etrafýmda duvarlar ve duvarlarýn etrafýnda sayýsýz hale.

Bir kompliman filan da deðil beklediðim sadece Allah dostu olan insanlarýn toplanmasýný bekliyorum dolaylarýmda.

Kaçýncý tekil þahýssam aslýnda ben asla gramere dâhil olmayan hiçliðin þahsýyým… gerek hiç addedildiðim gerekse hiçliðime yandaþ olan hiçlik ve hýçkýrýk dolu kalemim.

Düþünme yeti’me sonsuza kadar vakýfým elbette Allah’ýn izniyle ne de olsa garantisi yok az sonranýn.

Tümleyen heceler var yüreðimin çeperinde ve fýtratýmda saklý bir sükûnet her þeye raðmen üstelik.

Kimi kime þikâyet edebilirim ki lakin bir þikâyet mercii varsa eðer biliyorum ki cihanýn kara listesindeyim.

Sözcüklerin de çok umurunda hani ne de olsa duygularým söz geçiriyor her birine ve ben duygularýma söz geçiremezken.

Etki altýnda kalmak ne kolay bu anlamda herkes bir diðerinin söylediðine baðdaþ kuruyor ve bire bin katýyor.

Vasýf/sýzým an itibariyle ve de katýksýz.

Kaynakçam da kayýp ne de olsa kayýplarýn meali içimdeki titreþim.

Göðün kompartýmanlarýnda bir alýcý kuþ kafilesi bir yandan da insanlar taraflarýnca mercek altýnda tutulduðum.

Depresif bir sunum deðil þükürler olsun ki sadece ve sadece kalp gözüme itimat etmemle ilintili bir de açýk seçik gözlemlerim.

Sudan sebeplerle yalýtýldýðýmý biliyorum ilk günden beri ve içine düþtüðüm düþ çukurunu kapatalý epey zaman oldu. Rüya görmeyi ve düþ kurmayý artýk protesto ediyorum ve binlerce þey ek olarak. Bir bulmaca eki gibi aralýksýz su doku çözüyorum ve illa ki otuzuncu harfi arýyorum hani neredeyse o kalan yirmi dokuz harf bile resti çekiyor bana.

Kümelenen duygularýmýn pek önemi yok an itibariyle zira gerçekler var kolladýðým ve de gerçek olmayan söylemler yine þahsýma yönelik ve insanlar bakýþlarýný ya dikerken ya da suçlu suçlu kaçýrýrken.

Bir ayrýntýya takýlýp da aklým resmin genelini önemsemediðim ya da tam tersi…

Bir detay ve bir tane daha nihayetinde aklýmý kaçýracak noktaya gelip ansýzýn da siniyor canýmýn acýsý.

Kocaman bir yama var göðün tam de ortasýna ve illa ki deliðe düþenler: ne kara delik ne de izafi bir rota: sadece ve sadece þahsýmýn nazarýnda kocaman bir kara leke herkesin her þeye vakýf olabildiðine kani ve bensiz bir dünyanýn daha iyi geleceði insanlara aslýnda fazlalýk arz eden ben deðilim sadece kara kutunun gizemi yine herkesin kendi kara kutusunu sonsuza kadar saklý tutabileceði inancý.

Garipsemiyorum da artýk ve kötülemiyorum hiç kimseyi ve ben bir susku’nun adayý iken içimden sökün edenler beni asla yanýltmýyor.

Daha çok sevme ihtimalimi de kimse yadýrgamasýn hani ne de olsa sevgimin çoðaldýðý atmosferde ben nefesimle ve öldürdüðüm nefsimle sadece O’na koþuyorum evvelinde koþtuðum o kadar çok insan oldu ki gerçi an itibariyle de yüreðimden taþan bir sevgi yumaðý var hem acýnýn eþlik ettiði hem de anlamsýzlýðý protesto ettiðim.

Ve de radarýma takýlan ayrýntýlar.

Gerçi içimdeki þebeke sistemi çökeli epey oluyor ama en azýndan layýðý ile yaþamayý öðrendim görünürde izin vermeseler de.

Görgüsüz bir kalemim.

Aç gözlü bir sevgi arsýzý.

Ve bana eþlik eden daha doðrusu yüzüme püskürtülen bazense alaycý restleþmeleri ile muhatap olduðum. Ne gam ne gam…

Bu sayede söyleyeceðim çok þey birikiyor içimdeki lahzada ve vakýf olamadýðým ne ise nail oluyorum Rabbimin yardýmýna ve ben, sevgi arsýzý yüreðimle sürükleniyorum peþi sýra sözcüklerin ve Ýlahi Iþýðýn.

Kümelenen ne çok duygu günün basýncý ile kendimden uzaklaþtýðým ve ne zamanki kalem devreye giriyor þükür duyguma sýký sýký sarýlýp arýndýðýmý hissediyorum.

Her günü yeni bir piyango. Kaderin sunumu… baþým gözüm üstüne lakin devreye giren üçüncü þahýslar ve de havada uçuþan gýybet rüzgarý nihayetinde içimdeki doðurgan ve þemalý iskelet çöküp sessizliðe ve hüzne eþlik ediyorum varlýðým itibari ile…

Varlýðým.

Ar bildiðim.

Ant içtiðim.

Arz ettiðim.

Arþý alaya çýkan bir hüzün aslýnda dünyanýn en neþeli ve saf insaný da olabilirken illa ki çamur sýçrýyor beyaz tenime ve nihayetinde su ve sabunla ve de kalemle o kirden arýnýyorum ve elbette ilk olarak iman gücüm ve dirayetimin hala nasýl oluyor da kýrýlmadýðý.

Bir izlekte doluþanlar.

Bir m/eziyet addedilen ne de olsa gözümün üstündeki kaþýn varlýðý dahi sorgulanýyor.

Yetemediðim çok þey var ve de neredeyse tüm insanlýk: yetinmeyi bilmenin verdiði huzur ile kendime daha çok yüklenmeyi de baþarýp bu sefer içimdeki yamayý dikiyorum ve yeniden ve yeniden açýlan baþka bir delik sanýrým ruhum hava sýzdýrýyor sanýrým sulu gözlü olmayý da reddediyorum artýk.

Sözcükler iksirli.

Sözcükler de yaralý.

Ne kinaye yüklüyüm ne de nefret tek nükseden varlýðýmý çok görenlere duyduðum kýrgýnlýk.

Kýzgýn olmayý bile reddetmiþken ve evren neden beni durduk yerde reddetti, buna da akýl sýr erdiremezken.

Minimal olmalý belki de hassasiyet ve pata küte yaþayýp aldýrýþ da etmemeliyim etrafýmda olan bitenlere lakin hesap verdiðim o yetkili mercii üstelik yaratýlýþ amacým olan üstelik bana kol kanat geren ve çok ötesinde sevgimi kat ve kat çoðaltan ve sadece O’na ithaf ettiðim.

Ýlahi Aþkýn rahmeti iþte varlýðýmý sürdürebilmemdeki tek etken.

Rotam.

Rol modelim.

Rölantiye aldýðým sair duygu ve vasýfsýz addedilen bir canlý iken bir yandan da asla merak etmediðim sýfatlar yakýþtýrýlan artýk kimin kime gücü yetiyorsa ve ah’larýn çýð gibi büyüdüðü.

Mevzu bahis olansa sadece bana bahþedilen hayata sahip çýkmak ve edimlerde olanak dahilinde ne varsa kendimle restleþirken üstüme iki beden büyük gelen belirsizlik ve yalanlarla boðuþmak.

Kýblemde yas var ya da yok.

Yüreðimde efkâr daðýldý daðýlacak.

Kozamda minnet yüklü iken Rabbime.

Ve evrenin rahminde doðmayý bekleyen umut silsilesi hala bana dayanma gücü verirken.

Nazara alýnmasam da zaman zaman.

Nazarýmda insan denen canlý her daim deðerli iken de.

Ve deðersizliðime atýfta bulunanlara asla da itibar etmediðim lakin daðlarýn tepelerinde karý bile eriten o Temmuz sýcaðýnda hala içimdeki buz daðý çözülmemiþken…

Alabildiðine yakýným madem insanlara.

Olabildiðince de kaçtýðým en azýndan uzaktan bakýp uzaktan sevdiðim ve uzaktan ah, ettiðim yine de içimdeki sevginin sonlanmadýðý ve nihayetinde büyüyen acýlarla ben inancýma devasa bir ayna tutup da kendimi daha da fazla biçimlendirdiðim en azýndan Allah rýzasý için yaþadýðým ve yazdýðým en merkezi duygu iken.

Sevilmeye þerh düþmek ya da bir ayar yapýp düzene uyma gibi bir düþüncem de yok iken.

Yalnýzlýðýma sahip çýkarken Rabbim.

Yanýlmadýðýma da yürekten inanýrken.

Yanýltmamak ise insanlarý bir doktrin iken.

Yanýlsam da yaþarken…

Yansýyan güzellikleri asla öteleyemem de hele ki dostlarýmýn nazarýnda ben de bir demet çiçek kadar rahmetin enginliklerinden beslendiðime biat en azýndan yorgun ruhumla adýmlarýmý seri kýlýp güvenilir bir insan olmayý da yine bana Rabbim bahþetmiþken.

Hangi rabýta ya da hangi imkansýzlýk hele ki yoktan var eden Ýlahi Gücün nezdinde imkansýzlýk hangi ara imkan dâhilinde olmuþken.

Laflarý yuvarlamadan ve de yuvarlanmadan ve de izini sürdüðüm huzur aslýnda içimde saklý iken artýk biliyorum bana sunulan huzursuzluðun sadece bir sýnav olduðunu…

Allah dostu olan herkese selam olsun.

Sevgilerimle.