KENDÝNÝ HESABA ÇEKMEK

                    Ahmet AYAZ

            Gaziantep Güneþ Gazetesi 6 Aðustos 2019

……………………………………………………………………………………

       Saygýdeðer okurlarým. Siz  hiç kendinizi hesaba çektiniz mi?  Evde  otururken, þapkanýzý önünüze alýp, doðduðum günden bu güne kadar. Kendim  için ne  yaptým? Ailem için ne yaptým? Bu  güzel memleketim için ne yaptým? Bu  güzel insanlar için ne yaptým. Ayný zamanda ne yapabilirim? Diye düþündünüz mü?

       Ben kendimi yýllar  öncesinde hesaba çektim. Bir çiftçi çocuðuyum. Sigaraya 1965 yýlýnda baþladým, 1985 tarihinde býraktým.  Askerlikten sonra devlet memurluðuna geçtim. 1976 Yýlýnda Ulusal  Gazetelerden Hergün ile Yeniasya gazetelerinde nesir yazýlar ve þiir yazmaya baþladým ve halen 43 yýldýr yazýyorum. Günümüzde yaþayan gazetecilerin bir çoðu 1976 yýlýnda yoklar dý. Zaman zaman ben  bu ülkeye bir nohut dürümcüsü kadar faydalý olamadýðýmý yazýyorum. Çünkü bir nohut dürümcüsü,  bir veya bir kaç çýraða, birkaç  tane çalýþana haftalýk veriyor.  Ama ben veremiyorum  ve bunun sýkýntýsýný çekiyorum. Ýç dünyamda kendi kendim  ile hesaplaþtýðýmda.

       31. 5.1972 tarihinden 15 Þubat 1998 tarihine kadar resmi  dairelerde  memurluk ve idarecilik yaptým ve daha sonra emekli  oldum. Çocuk Hastanesinde Baþhemþiremiz  Aysel Özinancý Çiftçi sayesinde, ilacýný alamayan hastalardan haberimiz olurdu ve üç beþ kuruþ maddi yardýmda bulunurduk. Ýmkanýnýz olduðunda zamaný deðerlendirmek gerekir. Ýþte biz o zamanlar arkadaþlarýmýz ile  Aysel Çiftçi sayesinde küçücükte olsa hayýr iþlemeye imkanýmýz oluyordu. Haydi þimdi o imkaný getir bakalým getirebilirseniz. Devlet Hastanesinde Hasta kabul memurluðu yaptýðým yýllarda bizi Baþtabip Vekili Rahmetli Talat Bayram hep hayra yönlendirirdi. Mekaný cennet olsun.

       Saygýdeðer okurlarým benim ettiðim iyilikleri saymak benim için çok ayýp. Ama  kimler için neler yaptýðýmý onlar biliyor Allah da biliyor. Yazdýðým yazýlarla insanlarý iyi yönde  yönlendirmeye  çalýþtýðýmý da, aklýn zekatý olarak deðerlendiriyorum. Aklýn zekatý da var. Söz dinleyen olursa. Çok akýllý deðilim ama, iyiyi kötüyü seçecek kadar aklým var. Gözlerinin önünü göremeyen bakar körlere  göre de,  çok akýllýyým. Sizi  ölümsüzlüðe yaptýðýnýz  iyilikler kavuþur. Bir insan ebedi mekana göç edince hiçbir iyi huyu  söylenmiyorsa vay haline. Gerekse öbür dünyada, gerekse bu dünyada. Mehmet Akif  Ersoy’un dediði gibi “Dostunun yüz karasýdýr, Düþmanýnýn maskarasý”dýr. Ben çocukluðumdan  beri kendimi hesaba çektim ve artýlarýmýn  eksilerimin hesabýný yaptým. Korkacak bir günahýmýn olmadýðý kanaatindeyim.  Hakkým olmayan bir þeye ve harama el uzatmadýðýmýn farkýndayým. Allah da þahidimdir. Bunu da babamdan aldýðým terbiye ve annemden aldýðým eðitime borçluyum. Benim annem ve babam barak kültürü ile yetiþmiþ birileri  idiler. 1950 yýllarýnýn baþýnda babam yaklaþýk olarak 350 haneli  köyün 4 okur-yazarýndan  birisiydi. Ayrýca 1943 yýlýnda da askerliðini bölük yazýcýsý olarak yapmýþ. Babam bir þehit çocuðudur. Babasýz büyüdüðü halde kur-aný Kerimi ve Latin alfabesini  nasýl ve kimden öðrenmiþ? Merak ediyorum. Kendisine de sað iken sormayý akýl  edemedim.  

          Sevgili okurlarým þunu da söylemem gerekiyor. Dinin gayesi güzel ahlaktýr. Ýbadet ise insana hizmettir. Caddedeki bir paket taþýný kaldýrýp da bir kenara  indirmek, bir  körün koluna girip de, caddenin öbür tarafýna geçirmek de bir ibadettir. Beni unutmayýn. Sizlerle tekrar buluþalým diyorum. En güzel ve mutluluk dolu günler hepimizin olsun. Hoþça ve dostça kalýnýz.