DELİK TENEKEDEN  KOVA!

 

        Atmışlı yılların ortalarına kadar Kırşehir Karacaören köyünde sadece üç çeşme akardı. Bunların birisi köyün eski camisinin yanındaki köylünün ”Gara su” dedikleri içilmeyen sadece hayvan sulamak ve temizlik amacıyla suyunu kullandıkları 'cinni punar' adını verdikleri çeşmeydi.

       Diğeri de köyün orta yerinde yapılıp sonradan kapatılan (benim çocukluğumdaki) çeşmeydi. Bunlardan başka bir çeşme var ki Ermenilerden kaldığı söylenen, 'yukarı punar' adıyla anılan köyün batı yönüne düşen, kaynağı Ağan dağının eteğinde olan bu çeşme de su alma kuyruğu hiç eksik olmazdı. Orada suya gelen kadınlar oğluna kız beğenirken kızlar sırasını yaşlılara, nişanlı olanları da oğlan tarafı akrabası kadınlara sırasını vermekten dolayı testilerini dolduramazdı. Bu gelenek atmışlı yılların ortalarında o zamanki adı 'Naafa' olan şimdilerde “özel idare” diye anılan kurumun Dalakçı Köyü tarafına düşen 'Ağaçalı' denilen mevkiden su getirip köyün muhtelif yerlerine çeşmeler yapmasıyla sona erdi.

      Yine atmışlı yılların sonlarına kadar bazı hayır sahiplerinin hayrına eştirip yaptırdığı, “yaptıranın adıyla anılan kuyular” vardı. Kuyudan ipe bağlı kovalarla yukarı çekilen sular kuyunun haftına boşaltılarak hayvanlar sulanırdı. Ayrıca kuyudan su çekenler eşekle, atla veya elde taşıyarak evlerinde temizlik amacıyla kullanırlarken gayet tedarikli harcarlardı.

       Garamiyalların Irza'nın evi köyün yüksekçe bir yeri olan köylülerin 'Bayır' adını verdikleri yerin biraz altındaydı. Onun evine en yakın kuyu şimdi köyün girişinde bulunan 'yeni caminin' elli, atmış metre güney yönü ilerisindeydi. Bu kuyu yol genişletme dolayısıyla kapandı.

        Sabah erkencecik kalkan Irza'nın hanımı Sultan kadın ahırdaki işlerini bitirdikten sonra kızı Sabire ye “eve iyi mukaat ol” diyerek tembih ettikten sonra eline aldığı iki su tenekesi ile kuyunun yolunu tuttu. Kuyu evine iki yüz metre kadar mesafedeydi. İnişi inmesi kolaydı da su dolu tenekelerle tekrar o tepeyi çıkması çok zordu.

       Kuyudan su çeken bir komşusunun yardımıyla iki teneke suyu yerinden kaldırdığı gibi evinin yolunu tuttu. O farkında değildi ama tenekelerden birisi her nedense delinmiş su sızdırıyor, Sultan kadının arkasından tozlu topraklı köy yolunda ıslak belirgin bir hat çiziyordu.

       Kuyudan ayrılalı henüz elli metre kadar olmuştu ki tam Güdük İreşidin  Hasan'ın kahvesinin önüne geldiğinde olanların çok önceden farkına varan  Etem ağasının “Sultaan, Sultaaaan az dur hele, sana diyeceklerim var” diye çağıran sesiyle olduğu yerde durakladı.

       Etem gayet sakin bir şekilde ağır, ağır Sultan kadına yaklaşırken kadıncağızda saygıda kusur olmasın diye iki tenekeyi dengeleyip yere koyduktan sonra başındaki çarın ucuyla ağzını nezaketen kapatıp başını hafifçe yere eğerek “Buyur Etem ağa, hayırdır" diye sordu

        “Hayır bacım, hayır."

       “ Nasılsın Sultan, iyimisin, nerden gelip nere gidiyon?”

       “ Sağ ol Etem ağa, emrine çok şükür iyiyim, sen nasılsın Fati bacım, uşaklar nasıl? Kuyudan su doldurdum da bulaşık yalaşık yıkanacak, kız beni bekliyo, şu yükünen yokuşu çıkma derdi olmasa…”

        Kadın boşanmış zembelek gibi konuştukça konuşuyor bu da Etem ağasının işine geliyordu!

       “ İnek, dana nasıl Sultan, iyi süt alıyon mu bari, rahmetli Irza inekleri her sorduğumda doğru dürüs süt alamıyom diye  şikaat iderdi de!…”

       “ Nem şimdi kaalik sütü iyi Etem ağa, biraz pendir, biraz da yağ biriktirdim, gayri satarmıyım, yirmiyim, orasını Allah bilir yazaar..”

        Kendini lafa kaptıran Sultan kadın tenekenin altının ıslandığını, haliyle ondaki suyun azaldığını fark etmesiyle lafını yarıda keserek hemen yere eğilip tenekelerin kulpundan tam tutmuş kaldırıp yürüyecekti ki Etem ağası; ”ırahmetli Irza çok iyi arkadaşımdı, vaatında onnan köy koruyucu durup çook bağ, bostan, ekin beklediydik bacım…”

      “ Irahmetli de seni çok severdi Etem ağa…”

       Kadın artık oradan bir an evvel  uzaklaşmak istiyor tam tenekeleri kaldıracak Etem ağası; “Gızın nasıl, iyi mi, adı neydi, bak şimdi aklıma geldi Sabire'ydi dağalmi..”

       Kadın Etem ağasını, onun muhabbetini, şakalarını severdi amma ah şu altını gölleyen teneke olmasa….

      “ Etem ağa;  hamd olsun gızım bek iyi, adı da Sabire, bana müsade et, çocuk evde yalnız, belkide gorkar…” 

       Etem usülen yeni uzamaya başlayan kısa sakalını sıvazlayarak vakit çalma taktiği ile

      “Sultan bacı mercimek bu sene çok iyi verim verdi, sen ortaağandan gaç kile aldın?”

      Kadın artık sudan ümidini çoktan kesmişti, tek derdi başına bela olan Etem ağasından nasıl kurtulacak onun hesabını yapıyordu. Utanmayı bir an için kenara atarak başını yere eğerek

      “Bana müsaade et Etem ağa, şimdi gidip ortağamla mercimağa bölüşecaam, daha çıkışmadıkda…” Etemin eline fırsat düşmüştü şaka olmaz ise köylük yerde vakit geçermiydi.

     “ Peki yavrum tarlaları hiç gezdin mi, rahmetli Irza bu sene çok şahman buğdayı  ektim diyodu, Küllü yere topbaş ekecağam diyodu, acep didiklerini yaptımıydı ki."

      “ Irza öleli acımdan tarlaya tapana bakmak içimden heç gelmedi Etem ağa…”

      Sultan kadın tenekenin iyice boşaldığının farkındaydı ama bir türlü yakayı kurtaramıyordu.

      Bekleyen derviş misali muradına eren Etem ağa, ”Sultaaan;  vaaa gızım şimdi gözüme dakıldı, tenikeyin altı delik miydi yavrum, niye fargına varmadın, bari ben dolu olanı burda bekleyim de sen bi soluk hemen tenikenin boşunu kuyuya salla” derken işin gırgırını anlayan Sultan kadınla olanları orada seyredenler hep beraber bu duruma  gülüştüler.

ERDOĞAN ÇALIŞKAN KIRŞEHİR  GERÇEK YAŞANMIŞLIKLAR

 

 

( Delik Tenekeden Kova başlıklı yazı İpciERDOĞAN tarafından 17.08.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.