Bir sonbahar akşamıydı
Aklım yorgun adımlarım ağır.
Yürüyorum akşamın çöküşüyle.
Elimde yaktığım cigarayla.
Hafif bir rüzgar esiyor.
Saçlarımın arasında geçerek.
Daha çok var varacağım yere.

Arada başımı çevirip. 
Etrafımdaki insanlara bakıyorum.
Kaldırım üstü ağaçlar var.
Geçtiğim yol güzergahım da.
Kurumuş yaprakları dökülmüş.
Her bastığımda parçalanan. 
Sesleri bana eylül ayını.
Sonbaharı hatırlatıyor.

Bir ara kırmızı ışığa takıldım.
Yaya geçidinde karşıya geçmek için.
Yeşili beklerken öğlesine dalmışım.
Derken yandı yeşil.
Biraz hızlandırdım adımlarımı.
Karşıda bir çiçekçi vardı. 
Yeri tam köşe başıydı.
İnsanlar sevdiklerine gül alıyordular.

Birden aklıma doksanlı yılların başında.
En son gül aldığım insan.
Hatırladığım kadarıyla solduğunda. 
Yine atmamıştı aşkı anlatan. 
Bir kitap arasında saklamıştı.
Çok uzun bir süre.
Demişti ki bu bana aldığın gül.
Bak kurusa da halen saklıyorum.
Tabi ki o insan benden gideli çok oldu
İşte o akşam gitse de 
Çiçekçiyi görünce onu hatırladım.
( Bir Sonbahar Akşamıydı başlıklı yazı ÖNDER_34 tarafından 18.08.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.