BABA
Garip biçareyim içim yanıyor
Kanayan yaramı sarmadın baba
Güvendiğim dala kuşlar konuyor
Halin nedir diye sormadın baba.
Fidanlar büyüttün kendi huyunca
Çekmedin elini,yıllar boyunca
Evlat mutlu olup huzur duyunca
Sırlara karıştın, görmedin baba.
Eski resme bakıp için dolunca
Annemin yasından hasta olunca
Gurbetin kahrına çare bulunca
Dönüp yurtta sefa sürmedin baba.
Bu nasıl yaşamak dedim içimden
Sen orda biz burda mahzun biçimden
Razımıyım sandın ben bu seçimden
Mutluluk hayali kurmadın baba.
Görünen mi vardı bilmem gözünde
Hayal çoktu umut yoktu sözünde
Bilsen ne çok hüzün vardı yüzünde
Derdinin farkına varmadın baba.
Hastane önünde en son nefesi
Verince yıkıldı tahtın kafesi
Terki diyar etti evin efesi
Dünya darmı geldi durmadın baba.
Bir ömür göz açıp kaparcasına
Geçip gitmiş nisbet yaparcasına
Sevdim yalanım yok taparcasına
Rüyamı hayıra yormadın baba.
Rüzgar gibi esip yıkıp da gittin
Bağrıma kör kurşun sıkıp da gittin
Canımdan can alıp çıkıp da gittin
Feleğin çarkını kırmadın baba.
SELMA TÜRKYILMAZ
(
Baba başlıklı yazı
SELMA38 tarafından
18.08.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
