Yüreğimi Yaralar!
Silin tarihten isimlerini!
Sökün atın bu günlerin
resimlerini!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!
Kimse; sıvazlamasın sırtımı,
okşamasın başımı,
Yapmasın kimse bana ekmeğimi
aşımı!
Arıyorum durmadan anlayın
telaşımı!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!
Dün rüyamda gördüm seni baba;
Kucağını
açmış, “gel oğlum” diyordun!
Seviyor, kokluyor, öpüyordun…!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!
Anneler, merhametin, sevginin
zirvesi,
Ne büyük şey annelerin karşılıksız
vermesi!
Yorulup da, “yorulmadım” demesi.
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!
“Baba”,
“Anne” dedikçe adamlar,
Kafam zonklar, gözüm yaşarır,
Sol yanımdan bir şeyler damlar!
Yılın iki günü yüreğimi yaralar;
Biri anneler günü, diğeri babalar!
Kazım Öztürk 15 Haziran 2014
Yazarın
Sonraki Yazısı