Mobilyacýlar caddesi… Saðlý sollu uzanan maðazalar… Kamyonetlere yüklenen sipariþler… Genç çift el ele vitrin önünde durup oturma grubuna, yemek odasý takýmýna uzun uzun baktýlar. Fiyat etiketleri… Öne eðilen baþlar… Vitrin önünden kaybolan siluetler… Tekli koltuk burnundan kýl aldýrmaz “Üstlerinde baþlarýnda yok, vitrine bakmazlar mý!” Yemek masasý üzgün “Öyle deme Muhittin amca, genç onlar iþ tutarlar, taksitle bizi alýp götürürler.” Tekli koltuk Muhittin muzip, çift kiþilik yataða doðru “Sen ne diyorsun Cenap abi, alýrlar mý?” Çift kiþilik yatak homurdandý “Muhittin bey, gençler listelerle kuþatýlmýþ. Ýþin özü; nikâh deðil mi Serap Haným.” Yemek masasý iç geçirdi, “Öyle, öyle atacaksýn imzayý o kadar.”

***

Mobilyacýlar caddesi… Saðlý sollu uzanan maðazalar… Kamyonetlere yüklenen sipariþler… Genç çift el ele vitrin önünden hýzla geçerlerken tekli koltuk Muhittin þaþkýn “Þunlara bak! Baþlarýný bile çevirmediler.” Parlayan alyanslar… Sevinçle “Yaþasýn özgürlük.”