Mevsim hazirandan temmuza doðru yavaþ yavaþ seðirtiyordu. Kýþýn fazla yaþama þansý olmayan bütün akrabalarý çoktan terki dünya etmiþlerdi bile ve þimdi havalar ýsýnýnca yaþama sýrasý onlara gelmiþti. Zaten o saplý uzun þeyi kafalarýna yemezlerse görüp görebilecekleri ömür sermayesi, en fazla beþ ya da on gün kadardý... Önemli sinekologlardan Sinan Kanatsýz bu konuda yaptýðý açýklamada ''Sineklerin bir günü aþaðý yukarý insanlarýn 496 gününe denk gelmektedir yani on gün kadar yaþayan bir sinek de on çarpý dört yüz doksan altý, dört bin dokuz yüz altmýþ gün yaþamýþ olmaktadýr. Bu da on seneyi geçer neredeyse.'' demiþtir. Hmmm, ilginç bir bilgi, nasýl ulaþmýþ ki acaba Sayýn Sinekolog Sinan Bey bu bilgiye, sonra bir de ben araþtýrayým... 


Düþündü sinek, düþünürken de ayný zamanda kaþýnýyordu. Ýki gündür aðzýna lokma koymamýþtý. Takýldýðý iþ yerinde, insanlar ya bir þey yemiyor yada yediklerini derleyip toplayýp hemen kaldýrýyorlardý. ''Zor bir durum benim için.'' diye geçirdi bir an içinden. Bir ara yiyecek namýna bir þeylerin kokusu burnuna geliyor, burnunun direðini sýzlatýyor, sonrada koku kaþ ile göz arasýnda sýrra kadem basýyor, kayboluyordu.''Ne sinir bozucu bir durum.'' diye de düþünmeden edemedi... Ýki gündür psikolojisi çok bozuktu hem de çok... Bu bozuk psikoloji ile karný aç bir þekilde resmen sinek siklet olmuþtu deyim yerinde ise... Sinek Psikologuna'da gidemezdi, son kimyasal detan ve bilumum fýsfýslý sinek ilaçlarý saldýrýsýnda sinek psikologlarýnýn hepsi telef olmuþtu... 


Tavan da bir yere konmuþ ortalýðý kolaçan ederken, duvarda ve kapýlarda arkadaþlarýnýn adeta vesikalýk fotoðraf gibi cesetlerini gördü. Üzüldü ve yýlgýnlýða düþtü bir an. Sonra o firavunun burnundan girip de beynine ulaþan bir milyon sekiz yüz on üç bin dört yüz altmýþ üç göbek ötesinde ki sinek akrabasýný düþündü. O firavun Yüce Yaratýcý Allah cc.'nýn emri ile beynine giren sinek ile baþ edememiþ ve kafasýný duvarlara vura vura gebermiþ, tarihin çöplüðünde ki müstesna yerini almýþtý... Zaman zaman bu olay aklýna gelir ve atasý olan sinek ile gurur duyardý... Her ne kadar o atasýnýn hiç bir yerde heykeline rastlayamamýþ ise de onun efsanelerini babasýndan ve dedelerinden defalarca dinlemiþti... 


Ýki gündür buradayým ve hayli açým. ''Ben de þunlardan birinin burnuna pike yapsam da sonra beynine ulaþsam. Beni aç býraktýklarýna hepsini piþman etsem.'' diye düþünüp düþünüp, kaþýnýp kaþýnýp duruyordu... Sonra ''Yok ya bunlar o firavun kadar kötü ve duyarsýz insanlar deðiller.'' diye aklýndan geçirdi... Bir an daldý ''Ah, ah þimdi Hindistan'da olacaktým ki kraldým, kral olur, orada ömrüme ömür katar, hem de torunumun torunumun torununu bile görme þansým olurdu, bu Budistler bizlere hiç ellerini sürmezler imiþ.'' 


Zaman zaman konuþmalara kulak kabartýyor ve tepede ki lambadan da pek ayrýlmak istemiyordu. Výzz výzzzz výzzzz seslerini de neredeyse çýkartamaz olmuþtu. Ýþte ne olduysa o esnada oluverdi. Annesinin ve babasýnýn elinden tutmuþ bir þekilde içeriye Mertcan girdi. Mertcan'ýn elinde babasýnýn az önce almýþ olduðu çikolatalý dondurma, hemen sineðimizin gözünden kaçmamýþtý. ''Ah be bu çocuk dondurmayý düþürür mü düþürmez mi düþürürse ne güzel olur.'' diye aklýna da gelmiyor deðildi... Dondurmanýn çocuðun elinden düþmesi demek her dört yýl da bir 29 Þubatta kutlanan Milli Sinek Günleri kadar önemli ve güzel bir olaydý onun için... 


Ýkindi vakti geçmiþ saat akþama doðru hýzla ilerliyordu. Mekan, yani içinde bulunulan dükkan beþ on dakika sonra kapanacak, kapýsýna yarýn sabaha kadar kilit vurulacaktý. ''Buradan þimdi dondurmaya pike yapsam beni enselerler, dur bakalým hele.'' dedi Sinek Bey... Uzaktan markasýný okumaya çalýþtý dondurmanýn. Evet, evet en sevdiði dondurma markasýydý bu. Bu marka dondurma öbürlerinden çok farklý ve güzeldi... ''Ah bir düþürse ah bir düþürse ne olurdu sanki, babasý bir daha alýrdý.'' 


Eðreti duruyordu Mertcan'ýn elinde o pahalý dondurma. Sineðimizin yüreði pýr pýr ederken, ah bir düþse derken, o mucize birden bire gerçekleþiverdi ve Mertcan'ýn dondurmasý, boks ringinde yediði yumruk ile iki seksen uzanmýþ boksör misali yere serilmiþti. Birden yüreði hop oturup hop kalktý sinek dostumuzun... Mertcan durur mu? Çoktan aðlamaya baþlamýþtý bile. Babasýnýn ''Üzülme oðlum ben sana bir tane daha alýrým.'' nidalarý Mertcan'ý sakinleþtirmeye yetmiyordu. Bir taraftan annesi de susmasýný söylüyor ufaklýðý azarlýyordu... 


''Ah þu pisliði bir temizlemeseler, yerden kaldýrmasalar da kendime þöyle kral bir ziyafet çeksem.'' dedi sinek. Ama o da ne, çýrak Þemsettin elinde ýslak bez ve süpürge bir de faraþ ile dondurma artýðýna gerekeni yapmaya baþlamýþtý bile. ''Tüh tüh.'' diyordu ''Yine açýz bu gün yine açýz.'' her þeye raðmen de hâlâ içinde ufak bir umut kýrýntýsýný canlý tutmaya çalýþýyordu. ''Ya dükkanda ki çöp kovasýnýn kapaðýný açýk unuturlarsa. Buradan Þemsettin'e biraz tezahürat yapsam nasýl olur?'' Olamaz mýydý böyle bir þey? Bal gibi olurdu. Çalýþanlarýn hepsi üstünü giymiþ, patronlarý ile vedalaþmak üzereydiler. Mertcan'da annesi ve babasý ile istediklerini alýp hep birlikte dýþarý çýkacaklardý. ''Evet, evet iþte oluyor, olacak, olmalý, çöp bidonunun kapaðý kapanmamýþtý.'' görüyordu sinek tavandan her þeyi. Son kiþi de çýkýp iþ yerini kilitleyince derin bir oh çekti Sinek Beyi. Sonra yavaþ yavaþ önce bidonun kapaðýna kondu, ilerleyip kýyýsýna geldi, içeri doðru hareketine devaaaam ve tam dondurmanýn üstündeydi. ''Aman Allah'ým bu ne büyük mutluluk, iki gündür aðzýna lokma koymayan ben, þimdi koca bir dondurma ziyafeti ile kendime geleceðim.'' Sinek Beyimizin sevincini tarif etmeye ve o an ki mutluluðunu ölçmeye kelimeler ve cümleler yetersiz kalacaktýr. Eðer uzun saplý bir savaþ aletine denk gelmezse, üç beþ gün daha bu dünyadan kam alacaktý... Fakat o da ne? Uzaktan uzaktan bir hýrýltý geliyor kulaðýma. ''Aman Allah'ým bu kurt da nereden çýktý, ne güzel uyuyordu þurada bir köþede, geliyor hem de hýzlý hýzlý, kýrk yýlda bir dondurma yiyecektik, kurt da içine etti zevkimizin, hem de ne etme. Ýçime de kurt düþtü þimdi, ya beni de yerse, dondurma ile birlikte, olur mu olur, en iyisi kýsa yoldan tüymek.'' Výzzzzzz, výzzzzz, výzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz....