Online Üye
Online Ziyaretçi
İnsana güvenmek boşuna çaba
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam!
Kim merhamet eder, düştüysem dara
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam!
Kanayan yaramı kimse görmüyor
Herkes gülüşüme kanıp duruyor
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Kalbimde acısı, narı sarıyor!
Kendime doktorum yalnız gezerim
Meskenim bozkırlar doğa süzerim
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Ölmeden mezarım, eşer kazarım!
Ararım manada insanda değil
Kimse anlamıyor halimdir sefil
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
İsyandır bilirim, “Tövbe et cahil!”
Bir dünya masalı öğrendim durdum
Yaşanmaz hayali ömrümde kurdum
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Boşuna başımı taşlara vurdum…
Yemek içmek derdim oldu sürekli
Görmedim kendimi dava yürekli
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Düşünmedim hayra nedir gerekli!
Aşk beyaz perdeden çıktı dışarı
Yalan yanlış her şey aktı aşırı
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Teselliymiş sandım, bildim başarı!
Aynı kandan kardeş oldu yabancı
Ele karışınca oldu yalancı
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Gördüm üzülerek oldu kırıcı!
Beni ancak Allah anlar, muhtacım!
Aşkından terk ettim dünyada tacım
Gülmeyip ağlasam sinem dağlasam
Çıktım yılan tenden, yaptım miracım…
Saffet Kuramaz