Dokun Da Ağlayayım
.
Dokun da ağlayayım; ayıpsa bana
ayıp.
Gözyaşı utancıma, bırak, talip olayım.
Hüznümü anlatayım dertleri bir bir sayıp.
Omzuna yaslanarak bir huzurluk kalayım.
Dokun da ağlayayım; ayıpsa bana ayıp.
Yorgun bir ok gibiyim, aşk yayında gerilmiş.
Atılmak istiyorum gurbetten de uzağa.
Ben de bir candım oysa duygularla örülmüş;
Serçe kalbime kıyıp düşürdüler tuzağa.
Yorgun bir ok gibiyim, aşk yayında gerilmiş.
Üzülme deme bana; üzülmek istiyorum.
Kurban ettim geceyi, sabaha gömeceğim.
Dağlar üstüme çöksün; ezilmek istiyorum.
Acımı son damlaya iştahla emeceğim.
Üzülme deme bana; üzülmek istiyorum.
Tesellisiz, öylece, tek bir cümle kurmadan,
Sadece dinle lütfen; bakışların da sussun.
Gönül kapımı kırıp, suçum neydi sormadan,
Gam çekmem, cellâtlarım şafak vaktinde assın,
Tesellisiz, öylece, tek bir cümle kurmadan.
Sinemde bir hançer var; çıkarma orda kalsın.
Benliğimi kaplasın tütsüsü efsunların.
Zehrini akıtarak damarlarım boşalsın,
Emsalsiz nişanesi o en mesut anların.
Sinemde bir hançer var; çıkarma orda kalsın.
Mücella Pakdemir
(
Dokun Da Ağlayayım başlıklı yazı
M.Pakdemir tarafından
3.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
