Kaç yıl oldu sayamadım
Yetişemedim yılların
Su gibi akışına
Aynalara bakmayı unutmuşum
Bitmeyen hayat yaşam kavgasında
Ben hep kendimi
Geri planda bırakmışım
Başkalarını düşünüp durmuşum
Şimdi ellerim boş
Siyah ile beyaz karışık saçlarım
Tanıdıklarımın çoğu göçmüş
Geriye kalan ise
Her biri bir yana savrulmuş
Eski günler sadece
Resimlerde kalmış
Artık bana yabancı gibi
O gezdiğim eski sokaklar
Ne camlarda panjur var
Nede tanıdık sesler
Geliyor kulağıma
Yerine geçmiş yeni kuşaklar
Nağmeler çalardı taş plaklar da
Aşk vardı güfte de besteler de
Hiç bir kelime değildi sıradan
Ya dostluğu ya da aşkı anlatırdı
Onlar yok artık
Hepsi tozlu raflarda
Ne ben uyabildim bu yüzyıla
Nede o bana.