Bir  ömrü  çürüttük naz makamında

İzini   kaybetmiş    yola  dönmüşüz

Tükettik   nefesi   mız   makamında

Dünyaya mıh çakan kula dönmüşüz

 

Ne  kıymet   bilirdik  ne biraz vefa

Dedikodu    saldık    dört   bir tarafa

Vallahi    evrende   sürmedik     sefa

Sürüklenip   giden    sele  dönmüşüz

 

Tapınır     gibiyiz      eşyaya     mala

İsimleri   farklı    putlar   var    hala

Ne  zaman   geliriz  Allah'ım   yola

Rahmeti tutmayan tüle  dönmüşüz

 

Oysa    insan    asil    şerefli   şanlı

Hayat    ile   evli   mevtle    nişanlı

Yaşarken   ölüyüz  sanma ki  canlı

Bereketi   bitmiş  çöle   dönmüşüz

 

Ne değer gösterdik ne değer gördük

Felaketi   gör ki     başlara   ördük

Biz, yapmak yerine, bahane sürdük

Tadı  sirkeleşmiş  bala dönmüşüz

 

Aşkla ikram etmek zül olmuş bize

Bak dağılmış  birlik gelmişiz dize

Yılana    sarılmış    düşen   denize

Kevgire   eleğe   mile   dönmüşüz

 

Neylesem  susmayı bilmedi sözüm

Atadan  Adem’e    benziyor   özüm

Bir   umut  aşkına  yollarda  gözüm

Yanmışız   ateşte   küle   dönmüşüz

 

Adem Efiloğlu

( D Ö N M Ü Ş Ü Z başlıklı yazı AdemEFİLOĞLU tarafından 7.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.