AKŞAMIN IŞIKLARI

 

Bu kez sert esti rüzgar, hava bir hayli soğuk!

Tipiye dönüştükçe karlar serseri tozar.

Titreştikçe bedenler nefes boğuk, ses boğuk,

Tuhaf şu ki; yüreğim hala karlarda gezer.

 

Bütün ışıklarını yakıyorum akşamın;

Hala aydınlanmıyor içimdeki karanlık!

Esiri olmuş yürek ayrılığın ve gamın;

Ölüm dediğin ne ki, bir nefeslik, bir anlık!

 

Buluttan yuvarlandık, şimşekle yere düştük;

Her yolu aşka giden dört yol kavşağındayız.

Çaresizlik içinde kendimizle dövüştük;

Ters yollarda yürüdük ayrılık dağındayız.

 

Gözlerinden fırlayan her bir nazar okundan;

Aşk revan içindeyim, göğsümü ateş bastı.

Gönül şaşkın, dil suskun ayrılığın şokundan;

Us, gönül kalesine isyan bayrağı astı.

 

Yüreğinde zamanı oyala dur Coşari;

Sönmekte olan ateş üşütür korkumuzu.

Dönmeyecek olanı kovala dur Coşari;

Hüzünler kaplamışken bizim son şarkımızı

 

07.09.2019 Samsun


İbrahim COŞAR

( Akşamın Işıkları başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 10.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.