Düştüm yollara yine apansız

Ardımda kaptan kaba girdiğim yıllar

Yıllar neydi?

Hasretinin yaktığı bir acı zaman mı

Bir çayla geçen sefil hayat mı

Senden geçemeyip de tüm gurursuzluğumu boynuma astığım

Dumanlı hülyaların başımdan gitmediği

Kan çatlaklarının gözümden eksik olmadığı

Serseri gençliğim mi?

 

Aslolan ne biliyor musun?

Sen.

Sadece sensin benim bütün dilimde tüy bitirenler

Kalemi yetmiyor bazen insanın kalbi gibi.

Kâğıtlar almıyor bu mesafeyi

Mesafe seninle aramda olan kilometreler değil

Seni bir daha göremeyeceğimi

Belki de hiç duyamayacağımı hissetmek,

O acı, derin, onulmaz boşluk.

Düştükçe kendine çeken kapkara ıssızlık.

Ve ben yine o karanlıktayım.


( Yine Karanlık Ve Sen başlıklı yazı Yasemin Ayşe tarafından 19.09.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.