Rüyanda görüyorsun ki; bir otobüsün içindesin ve otobüs hýncahýnç insan dolu. Lakin, otobüsün þoförü kör, saðýr ve dilsizmiþ. Az ileride büyük bir uçurum varmýþ, fakat þoför bunun farkýnda deðil ve bütün yolcularýyla birlikte otobüsü uçuruma doðru sürüyormuþ. Ýþin ilginç yaný, yolcular da baþlarýna geleceðin idrakinde olmadýklarýndan þarký, türkü söyleyerek kendilerinden geçmiþ, elleriyle tempo tutuyorlar. Sen ise uçurumu fark ettiðin için çýldýrmak üzeresin. Derken kan ter içinde uyanýyorsun. Nasýl derin bir oh çekersin, deðil mi?

Peki ya gerçek hayatta; çok sevdiðin bir insan; kardeþin, yakýn akraban, can dostun, kýymetli arkadaþýn gözlerinin önünde gerçekten manevi uçuruma doðru gidiyorsa, ne yaparsýn?

Oðlun, kýzýn, akraban, kardeþin, arkadaþýn her kimse; biliyorsun ki, bu yaþamý onu hem dünyada hem ahrette çok korkunç ve ebedi bir felaket ile yüz yüze getirecek. Sen buna öyle inanmýþsýn ki; hatta adýn gibi eminsin.

Gel gelelim, sözün hiç tesir etmiyor! Elinden de hiçbir þey gelmiyor.

Bilmeyenlerin derdini bilenler çekermiþ. Bu ýstýrap içinde kývrým kývrým kývranýyorsun, ama hiç bir þey yapamýyorsun.

Böyle bir durumda ne yapmak lazým?

Düþündüm düþündüm, þu neticeye vardým; sanýrým ýstýrabýný artýrman gerekiyor. Evet üzüleceksin. Ýyice üzüleceksin. Hatta yanacaksýn. Daha çok yanacaksýn.

Merhamet duygun içini tamamen kaplayacak. Hücrelerine sirayet edecek. Ateþ o kadar çok hararetlenecek ki; içine sýðmaz olup, gözlerinden dýþarý taþacak. Sevdiðin kiþi o gözleri görünce, onun da içine kor düþecek. Kalbine küçücük bir kývýlcým da girse, zamanla sýcaklýðý artacak. Topraða atýlan minicik tohumun zamanla dev bir çýnar haline gelmesi gibi, o da zamaný geldiðinde volkan gibi patlayacak.

Dolayýsýyla, sen derdinle yanmaya bak!

Sevdiklerinin dertleriyle dertlen.

Dertlen ki; derdin sana derman olsun.

Sana derman olsun ki; senden de sevdiðine derman olabilsin.

Dertlen ki; damlanýn sahibi olan sonsuz deryanýn Rahmeti tecelli etsin.

Unutma! Sende zerre ise o merhamet, O’nda uçsuz bucaksýz…

Senin kalbinde damlacýk olan o merhamet, O’nda saðanaktýr.

Boþaldý mý bir kez; daðlar, taþlar hayat bulur.

Dalgalar halinde gelir, çarptýðýný tutuþturur.

Tutuþtukça kalpler, sahibini döndürür. Döndürür sahibini, sanki sema eden Mevlevi derviþi gibi…

Baþka bir þey gelmez senin elinden. Sadece dertlen ve merhametini körükle.

Aç ellerinle beraber kalbini, Rahmetine sýðýn Rahmanýn; inle, yalvar, yakar…