Online Üye
Online Ziyaretçi
İki insan tartışmaya görsün, kötü adına ne kadar paylaşılan var ise, geçmişte yapılan hatalar bohçası açılır ve tek tek dökülür ağızdan. Hani affetmişti, hani her paylaşımda samimiyet vardı, hani her şey yolunda gibi paylaşım devam edip gidiyordu? Sanki dünyanın en kötü insanıymış gibi hakaretler, saldırılar, suçlamalar… Haklı olduğunu haykırmak mıdır, tartışmanın galibi… Zaten hatasını kabul etmiştir, geçmişte kalmıştır tüm yaşanılanlar. Akan ırmağın bir yerde tam cılızlaşırken yağan yağmur ile yeniden gür akması gibi, bitmiştir, bittiğini söylemiştir, paylaşım bundan sonra o ırmak gibi gürleşmiştir. Canlanmıştır. Gür akan Irmağa diyebilir misiniz, sen bir zamanlar kurumak üzereydin, sen hala kuru bir ırmaksın?
Bir engellinin kusuru yüzüne haykırılabilir mi? Senin kulağın duymuyor, senin gözün görmüyor, sen tek ayak ya da kolla ne kadar çirkin görünüyorsun diyebilir miyiz? Kişi bunları kendi mi istemiştir, aksine Allah böyle bir sınavı boynuna yüklemiştir. Bir de sonradan edinilenler var. Deprem, yangın, trafik kazası, tayfun ile engelli konumuna düşmek…Kim ister kusurlu olmayı, mükemmel bir vücudu kim aramaz? Kim zenginken fakir gibi yaşamayı hayal eder? Kim kumar oynadığında her şeyi kaybedeceğini anlayabilir ki? Kim yanlış yola sapmaz ve hatalar yapmaz ki? Kiminin vücudunda sorun vardır kiminin ahlakında, kiminin tembelliğindeki tercihlerinde ortaya çıkan hataları kiminin hareketliliğinde meydana gelmez ki… Kişi tembelliği ile obezite olurken, kimi de hareketliliği ile menisküs olur, ayağı kullanamaz hale gelir. Kişi her eyleminde yaptığı tercihin dozunu ayarlayamaz işte… Her şey yolunda dese, yolunda gitmeyen engeller ortaya çıkar, kişiyi hataya zorlar, yanlış tercihlere iter.
Eğer bir paylaşımda suçlu aranılacaksa, suçu işleyene yıkmak nasıl bir haksızlıktır. İnsan birbirini tamamlar. Paylaşımda böyledir. karşılıklı eksiklikleri ve zaafları paylaşımda aza indirgemek esas olmalıdır. Suçlayan kişi, o suçladığı olaylarda şerrin içine düştüğü acizlikten kurtarmak için vazifesini mi yapmamıştır acaba? Kişi ne olmuşta o hatayı işlemeye zorlanmıştır? Her suçta, suçu işleyen kadar paylaşımda bulunan kişilerde suçludur aslında. Sen bunu, bu kötü suçu işledin diye suçlamak, üstelik her tartışmada pişmanlığını ve ezikliğini hissederek özür dilemesine rağmen… Hala o suçu canlı tutmak ne kadar doğrudur…
Rabbim, işlediğimizi her günahtan sonra tövbemizi kabul edip, bize yine güzel tercihler için fırsat vermesine rağmen, suç işleyenin suçunu her defasında hatırlatan bir olaylar zinciri sunmazken, hep suçlayan ve papağan gibi aynılarını sürekli tekrarlayan kişi, seni Allah affederken, dilinde tövbe ile ağlarken, nasıl bir ruh haline dönüşüyor bu dünyan. Allah affederken sen nasıl affetmezsin? Sen Allah’ın rahmetine muhtaçken, nasıl affediciliğinden örnek almaz da affedici olmazsın? Sen affetmezsen, Allah’ım beni affet diye nasıl samimi dua edebilirsin ki? Allah kimseyi kimsenin eline düşürmesin, kimseye muhtaç etmesin… Amin! Hani Rabbine beni affet der ama başkasını affetmez, adeta onunla olduğu vaz geçemediği paylaşıma binaen intikam alır gibi bağırır, çağırır, vurur, savurur…
Hani ne halin varsa gör demek… Ama buda olmuyor, sevmişsen susuyorsun, sapladığı söz bıçağını ruhuna batırdıkça acısını bile bastırıyor seven… Acaba bu suçları işlemeseydi, hangi suçları arar da bulurdu ki? İnsan fıtratında var demek ki, ben haklıyım ve aşırı ego saplantısı… Sonuçta gülü seven dikenine katlanıyor! Ya Sabır diyor… Allah’tan korkan ve bunun sınav olduğunu kabul eden için bir şekilde her şey duruluyor, zamanla… Ama o duruluğa da aldanmayın, her an dipte ki çamuruyla o suyu eşelediğinde bulandırır mı, bulandırır!
Lütfen sevdiğinizi affedin ve asla o affettiğiniz konuyu bir daha da paylaşmayın ve tartıştığınızda yüzüne kusmayın, Sevginin gücüne inanın ve bunun bulunmaz bir nimet olduğunu, kıymetini bilin… Şansınızı fazla da zorlamayın.
Saffet Kuramaz