Öznesi olmayan bir yalýtýlmýþlýðýn faili ve bir düþ küresine hapsolmuþ þerbetli suretler devasa deliklerinde ruhun kanaviçesi ömrün ve safi yalnýzlýk.

Hükmeden deyiþler var… sefil tanrýlarý var öykülerin bir de öykündüklerine toz konduramazken bir laneti dillendiren kuþlar var kuramlarýn da caný cehenneme.

Seziler var kalp ritmine uyumlu oysaki o kalbi hasta belledi insanlar.

Hasta addedilen beyinlerin tek özrü: herkesten fazlaca düþünmek bir de fazlalýk baþlýðý altýnda açýlan o kayýt týpký sandýk odasýna konan eski eþyalar gibi elbette zafiyeti nükseden sýradanlýk sýra dýþýlýða bir hikmet gözüyle bakýlmasý gerekirken…

Göz ucuyla satýrlara nazar ediyorum ve kayýp düþüyor hercai duygular üstelik minvalinde öykülerin serzeniþler dilleniyor düþ gücü ile pazarlýða oturan bir tanrý gibi insanlarýn her birinin tek tek kendine atfettiði oysaki Tanrý sadece bir tane ve içimdeki teyakkuzun da tek þahidi.

Firar etmek çok olasý ve figan eylemek sanrýlar duraðýnda geçit vermeyen bir yol gibi ölümün gücüne yenik düþmek… diyenlerin yalancýsýyým ne de olsa muteber bir ölü olmayý baþaramadým henüz.

Detaylarda kaybolan o kocaman resim ve iþte ölü kuþun kanatlarýna doðan güneþ oysaki az sonra þehir çöplüðüne uðurlanacak ve yeni bir kayýt daha imha edilecek hem yetmez mi bunca canlý, bunca isyan… bir eksik bir fazla… hak getire belki de bir imla hatasýndan ibaretiz her birimiz düþkünlüðümüz illa ki dünya nimetleri.

Sözcükler fazla imalý týpký ait olduklarý insanlarýn nefsine hükmedemeyip farazi ömürler sürdükleri ve mutluluðu mütemadiyen perçinlemek istedikleri her yeni ihtiras aslýnda onlarý uçurumdan aþaðý itmekte.

Perdeli gözlere konan bir uç uç böceði belki de kanatlarýnda aþk takýlý; kanatlarýnda avam gölgelerin fink attýðý ve cesur söylemler dile gelip de gerisin geri kaçarken.

Bir açmaza girmekse hepi topu sað çýkmak da önemli o savaþtan ve duygularýn çapraz baðlantýlarýnda düþünce odaklý her his aslýnda yarýna mezar teþkil eden bir boþluk kimine hoþluk olarak lanse edilen ve suretlerin yanýlgý yüklendikleri ve þimdi þefaat bekçileri düdüklerini öttürecekler ve tüm ölüler sýraya dizilecek belki de okuduðum romanlarýn ertesidir ölüme kucak açan bir renk gibi cinsiyetimi ve kimliðimi sonlandýrdýðým ve insanlýk yemini ettiðim…

Daha çok sevebilme ihtimalim var madem… sýrasý gelen çekip gitsin gözümün önünden ve tüm dirayetim sýnanýrken acýlar da körükleniyor ve makul bir hoþ görü dillenip de… elbette kimse asla yola gelmiyor, gelmeyecek de üstüne üstük yoldan çýkanlarýn sayýsý her geçen gün çoðalýyor: kimi günü tasfiye ediyor kimi ise aþký sonsuza kadar tahliye ediyor.

Kurþunlandýðým doðru.

Sað çýktýðým da bu savaþtan.

Oysaki günü bölmüþtüm ben hezeyanlara sonra da mutluluk b/içecektim ve tüm özrümle ithaf ediyorum sakladýðým öznemi sonra da kocaman bir es veriyorum düþçü kimliðimden gerçekçi bir varlýða dönüþmem akla zarar bir yenilgi ne de olsa doðrular ve gerçekler mutsuz kýlýyor beni.

Azat edilmeyi bekliyorum, desem yalan olur lakin sükûnetimi koruyorum ve þiirler dipçikleri ile yaralýyor duygularý ve duygular da þiirleri. Oysaki tüm þairler ölü ve ben sað olduðuma göre bir þair deðilim belki de bir düþ simsarýyým þiir baþlýðý altýnda ruhumu pazarladýðým sözcük cennetinde uçuþan bir periyim tüm imla hatalarýma yeniden þerh düþtüðüm ve esefle kurþunluyorum her yazdýðým dizeyi.

Muhatabým keramet.

Yazgým kefaret.

Varlýðýmý kefil verdim ben sonra da soyuldum soðana çevrildim o da olmadý giyindim yeniden ve düþler doðurdum geceye parantez açtýðým hatalar g/ördüm ve kaydý kuytu olmayan kimlikler yarattým ihanet ettiðim içimdeki çocuktu her seferinde ve gözlerinde hep parýltý saklý bir muhabbetle bu sefer öldürdüler hayallerimi üstelik o sanrý b/ataðýnda öykünen cahil imgeler biçtim ben þerefine içtiðim bir bardak zehirde örgülerini çözdüm o yalnýz ve sefil çocuðun.

Daha fazla yanamaz caným.

Anamam da artýk dünümü.

Yarýnlara göz diktim asaletimi ektim cefa biçtim madem…

Ýhanet ettiðimden fazla kendime paye verdiklerimle istiþare ettim yalnýzlýðýmý ve ses etmediler.

Kendi düþen aðlamazdý madem.

Hâlbuki bir düþ’ten baþka bir þey deðildim ve þimdi uðurluyorum kendimi karanlýðýn tevazu yüklenmiþ sýrtýnda bir aydýnlýk yüz olmaktan baþka amacým da yok iken ve aydýnlatmak adýna yarýnlarý o cýlýz ýþýðý ile yüreðimin daha da çok sevmeye ant içtiðim en çok da kendimi…