‘’Bir beyazdým siyahlar arasýnda.’’

(Alýntý)

Ýklim duyarlýlýðýnda ikiliyorum mihrabý ve süzgün ömürler kürüyorum, atýl yalnýzlýðýma sahip çýkan sadece Tanrý.

Büyütüyorum da baþaklarý her kavþakta: solan her biri ansýzýn ve yetim sanrýlar uçuþuyor g/öðün bitiminde kýraðý çalan bir kurþun gibi aðýrým ve nasýl da asýlsýz ithamlar.

Düþ gücüme yenik düþen gerçeklerle örülüyüm ve satýrsýz geçmiyor günüm ve özlemim.

Dik acýlý bir yas’ým: hayýr, hayýr, dik baþlýnýn ta kendisiyim ve özümsediðim mutluluða çeyrek kala bitimini oynuyorum rolümün ve giyindiðim her þey gerçek ve ördüðüm belki de görünmezliðin meþrebinde tek kiþiye görünüyorum.

Sudan sebeplerim yok benim sevmek için ve de yaþamak adýna ama azýða aldýðým düþlerim var ve nefsimin terbiyesinde yalnýzlýk illa ki rüþtünü ispatlayan.

Yanlýþýný sevip yenilgisini kutsayan tanrýlar cumhuriyeti adeta; insanlarýn ýsrarla sayýp sövdüðü ve bir imge olma telaþýndayým bir de sevip içime kapanmak aþkýn arsýz tininde bir ünlem; yalnýzlýðýn titrinde de bir özlem elbette ölümsüzlüðün hicabýnda yenik düþen nefsime deðil ümitlerime yol veriyorum sözcüklerin: kumpasý deðil bereketi; aþkýn hasreti deðil rehaveti ve görgülü bir sözcük olmalýyým ben esefle kýnayanlara rest çekip bilfiil özgürlüðümün kýsýtlandýðý o devasa çadýr.

Rahmetin ta kendisine vakýfým ve ayrýkotu olan benliðim deðil de beceremediðim kadar da radarýna takýldýðým imkânsýzlýðýn ve çaresizliðin ne de olsa söz öbeklerinde sýrýtýyor benim kelimelerim aslýnda sýrýtan kadere meylim: ne de olsa keder hükümlü bir alýn yazýsý ve alnýmdaki aklýðý yüreðime serip de siyahýn içinde seçilen bir beyaz olmanýn da haþmetli öngörüsü ile yakalandýðým saðanak.

Kelamýn sonu yok bir de tanýdýðým tanýmadýðým herkese verdiðim selamýn ve genelde geri dönmeyen ama illa ki Rabbime emanet ettiðim bir de bitmiyor niyazý solgun göðün en parlak huzmesinde ben kenetlenmiþliðime Ýlahi Adalete, sözcükler nasýl da diri ve dingin keþke ruhumdaki gerginliði sonlandýrabilsem ve dokumayý deðil dokunmayý becersem en çok da içimdeki çocuðun safiyetine ekleme yapýp dýþlandýðým þu düzenekte ben bir Anka kuþu olmanýn hikmetine nail olsam.

Akçýl sözcükler.

Bazense ne çok karabasan.

Sevdalý bir nazireden yola çýkýp da.

Hazan mahsulü düþler ise her mevsimin izdüþümü bende; aralýksýz hazana yakalanan yüreðim ve çatýsý akan düþlerim bir de ne çok kehanet bir satýra denk düþüp bir de baþým yana düþtüðünde ve yaslandýðým daðdan da ayrý kalamadýðým elbette Hakkýn nezdinde rüþtünü ispatlamýþ bir nazire, içimdeki mayhoþluðun sefasýný süren meleklerin hüviyetime sunduðu o korunaklý nüfus elbette Allah katýnda kabul görmüþlüðün hayali ile y/anýp tutuþtuðum.

‘’Kýyýlarýndayým iþte… Ne isteyebilir ki kýrk yerinden kan sýzan yaralý bir hayvan, avcýsýndan. Kâküllerinin rüzgârlý ülkesinde bir küçücük yer yürek büyüklüðünde…

Dünyanýn kötülüðüne bir küçücük yanýt, sevgiyle.’’

(Alýntý)

Yalnýzlýðýn seyrüseferinde ben kocaman bir ülkeyim kodaman acýlarýn gölgesinde yeniden yeþermeyi bekleyen kalan zamanýmda sevdalý bir beyit kadar da kýsa ömürlü ve þimdi düzene yenik düþmüþlüðümle sonlandýrýyorum hadiseyi.

Elimden tüm gelen bu ne de olsa ellerimden kayýp giden bir yýldýzýn ta kendisiyim.

Öðrendim ki; yüksek sesle konuþan bu kalabalýðýn içinde susarak yaþamalýyým elimdeki tüm ihtimallerin tarafýmca tüketildiði ve sýramý savmakla hakkýyla yaþamanýn ulvi seferberliðinde, kýyýsýnda saygýyla bekliyorum hazin sonumu ve vurdumduymazlýðýna insanlarýn sadece severek ve susarak yanýt veriyorum, içime çektiðim nefeste ve dualarýmda saklý iken ölümüne sevdiklerim.

Herkesin birbirini çiðneyerek yaþadýðý sýradanlýk ve sýra dýþýlýðýmla solmaktan geri duramadýðým…