Irkýma yazdýðým bu destan yetmez,

Barýþ Pýnarý’nda vurur Mehmedim.

Türk’ün Vatanýnda kahraman bitmez,

Gittiði her yerde gurur Mehmedim.

Çaðlar dile gelse tarif edemez

Çýktýðý sefere herkes gidemez

Askerime kimse korkak diyemez,

Dað gibi karþýnda durur Mehmedim.

Ucunda ölüm var desen de gider

Hatýr soranlara hep selam eder

Borcu yoktur asla gününde öder,

Hainlerden hesap sorur Mehmedim.

Soðuk pýnarlardan su içmek için

Dostu olanlarý tam seçmek için

Þehitlik uðruna cenk etmek için,

Saatini erken kurur Mehmedim.

Allah yardým eder sevdiði kula

Deðer vermez asla paraya pula

Arkasýndan derler uðurlar ola,

Her iþini hayra yorur Mehmedim.

Dünya milletleri hayrandýr O’na

Destanýný yazmak kýsmetmiþ bana

DOÐANAY’da Dua eder vatana,

Bütün mazlumlarý korur Mehmedim.

Kemal DOÐANAY