Bin bir surat adâleti emperyâl cemiyetin,
Tokmaðýyla inletiyor yoksul beldeleri.
Hakimler apoletli, dilleri kurþun rengi,
Kýrýlýyor kalemi kimsesiz yetimlerin.

Mahkeme duvarsýz, infaz koðuþsuz,
Savcýlar pusatlý, gardiyân kansýz,
Elinde baltasýyla cellad pek insafsýz,
Vuruluyor baþlarý sessiz yetimlerin.

Gelinlik giymiþ cinayet, süslenmiþ, allanmýþ,
Saadet diyârýnda melânet plânlanmýþ,
Secdeli alýnlar kanla damgalanmýþ,
Kýrýlýyor canlarý çaresiz yetimlerin.

Tarih küskün âtiye, vâkýa pek çetin,
Füzeyle kavrulanlar gölgesinde cinnetin.
Adedi bilinmiyor ihanetle zilletin,
Fikri katlediliyor masum yetimlerin.

Budur iþte ahvâl, asýrlar devirdi hem,
Dinmiyor ölüm kafiyesiyle matem.
Mazlûma sözcü bozuk dilekçem,
Kabul olsun dilerim Hâkk katýnda,
Huzur gözlüyorum kan þafaðýnda.


Mahmut UZUN