Basketbol sahasý… Üç sayý atýþ çizgisi üzerinde iki çocuk… Güneþin yansýdýðý su birikintisine çarpýp yükselen top… Kýrmýzý tiþörtlü alay dolu “Mehmet sektirme artýk þunu potaya fýrlat.” Mehmet topu bir an tutup attý. Takkk! Çemberden dönen top… Kýrmýzý tiþörtlü topu yakalayýp parmaðýnda çevirdi. Potaya bakmadan sýrýtarak gönderdi. Þakýrdayan zincir file… Mehmet’in gözleri sallanan zincirlerde dans eden parýltýlarla kamaþtý. “On’a sýfýr. Geçmiþ olsun Mehmet.” Mehmet topunu aldý. “Samet altý üstü oyun.” Samet yýlýþýk, el hareketi yaptý. “Oyun moyun.” Saha kenarýna araba yanaþtý. Orta yaþlý bir adam indi. Çocuklara doðru yürürken olup biteni anlamaya çalýþýyordu. El salladý. “Mehmettt!” Samet piþmiþ kelle “Babana aðlama Mehmet.” Mehmet koltuðunun altýnda topu boynu bükük tel örgünün kenarýndan öbür tarafýnda babasý birlikte kapýya doðru yürüdü. Adam çocuðunun durumuna üzülmüþ “Geri dön, durumu deðiþtirelim.” Mehmet inançsýz “Hiçbir yolu yok.” Adam durdu. Samet top sürüyordu. “Heyyy!” Samet durdu. “Mehmet’le iki atýþa var mýsýn, kazanan yüzlüðü alýr.” Samet baþýyla onayladý. Mehmet isteksiz ayaklarýný sürüye sürüye çizgi üzerinde geçti. Samet bilmiþ “Ýlk atýþ benim.” Topu ellerinin arasýna aldý. Baþýnýn üzerine kaldýrdý. Bilekler ileri geri, ileri geri… Potaya baktý. Bir adým saða kaydý. Fýrlattý. Takkk! Çemberden dönen top… Mehmet sevinçle gülümsedi. Yerden topu almasýyla atmasý bir oldu. Þakýrdayan zincir file… Samet’in gözleri sallanan zincirlerde dans eden parýltýlarla kamaþýrken babasý Mehmet’in omzuna kolunu atmýþ sahadan çýkýyorlardý.