Koca
savaş meydanı kalpte iki başlılık
Zaman
kazan değil ki tutasın kulplarından
Çürüttü
bedenimi çekilmez vah yaşlılık
Zaman
kazan değil ki tutasın kulplarından.
Gerçek
eser kalmamış lisedeki halinden
Ağrı
ve hastalıktan kalkamazsın yerinden
Bir
film seyreder gibi ah çekersin derinden
Zaman
kazan değil ki tutasın kulplarından.
Hoca
olup hendeğe bakarak üzülürüm
Yağmur
yedim zannıyla iyice süzülürüm
Bilinmeyen
yarından korkarak büzülürüm
Zaman
kazan değil ki tutasın kulplarından.
Çok
güçlü adımlarım geri geri atarken
Üstünde
zıpladığım yatak bile batarken
Tablada
ot misali tüm dostlarım satarken
Zaman
kazan değil ki tutasın kulplarından.
Aynasız
saç taradım güldüler tüm çabama
Damlayken
göl aradım sığamadım kabıma
O
nefesimle vardım mezar denen babıma
Zaman
kazan değil ki tutasın kulplarından.
06.11.2019
Ahmet
Çelik