Farklı zamanlardayız, koşalım
Bir inanç meselesidir düşlemen yarınları
Ezilen başlarınız kalabalık kentlerde
Oturalım, soluklanalım bir daha
Bir müzik çalsın bir daha
Dinleyelim işçiler ve yorgunlar durmadan
Bu kıyıda ne var hapsediyor beni
Ağlamayın, yaşamak bir cinayettir işlenen
Ağlamayın, ellerinizde rüzgarlar duruyorken henüz
Yaşlı bir ağaç gibi suskun ve susamış
Geride ne kalır, en geride
Bir içki masası, bir güneş batması uzakta
Ve yeryüzünün bütün yasaları çiğnenir
Cesur ayaklarıyla yeni doğanların
Ah taşralı sevgilim!
İnsan insanken özgürdür