Hüzün mektebinde askıya alındı ömür

Hulasası ölümün bir kırık notada

Baş veren umut kadar solgun ve yankısızdı sesi de

Soluğu da kesilen mavinin serçe parmağına tünedi

Mevsim.

 

Diri bir vaveyla

Çöreklenen hüzün bulutuna sokuldu

Yaslı mizacında meleklerin

Bir düş çukuruna yığdılar ölü imlerini martılar:

Öyle ki;

Her susam tanesi aşkın gözyaşıydı

Aşk da satırların hüzne bürünmüş çehresi.

 

Sevdalı bir mersiye takındığı tavır ile

Rest çekti geceye.

Geceden ibaret sefil karanlık

Şirk koştu aydınlığa tüm yıldızları.

 

Kuşlar kadar özgür olmalıydı şiir

Ve şiire yaslayıp da başını

Saçını okşadı imlerin sefil şair:

Her hurra her kerevitte saklı;

Her kerevit asılı kaldığı rahminde göğün

Yarına odaklı bir seyyahtı da mizacı ömrün.

 

Kusurlu izleklerde büyüyen gözlerine

Mil çektiler acının.

Büyüttüğü kadar büyümedi de içindeki acı

Tırsan bir gölgenin hücumuydu

Yankısı mevsimin belki de saklı şurasıydı sevdanın.

 

İhanet yüklenmiş kim ise omuz verdi

Şaibeli yüreklerde ele verdi aşkını şair.

Közündeki fırtına ümitti

Ve ümidin doğurgan mizacı

İlla ki ölümü perdeleyen muradına sahip çıktı

Tanrı kulunun her duasına hürmet etti

Hürriyeti kısıtlanan rengin de sevdasıydı

Buğulu sesinde hüznün

Kanaviçe desenli bir hülyayı da sahiplendi

Nirengi noktası şiirin ilk dizesi

Dizinde büyüttüğü kadar da sahip çıktı kuluna

Göğün kanatlarında İlahi bir şarkı

Kompartımanları tıklım tıklım mabedin

Zaferi idi belki de yenilginin

Elbet hicvettiği mizacına tanıklık etti düşler

Kayrasında yenginin bir satır baltalandı

Kör noktası ise aşkın

Hep mi gözü kördü aşığın?

 

Dibi görüp de ömrün arka bahçesinde

Maviden ibaret her sanrıda

Saklı tuttuğuna biat

Kapıştığı kadar laneti ile hüsranın

Baş verdi yankısız mecralar

Kendi sesine yabancı şehir

Bir dik acıda tünedi surlarına.

 

Ümidin ve çemkiren her nidada

Saklı tuttu zaferini

Elbette doğasından firar eden her gölge

Kavuşmak adına diğer yarısına sevdanın

Biriken niyazını savurdu boşluğa

Göz süzen bir eda ile mimlendi şiir ve şair

Düş gücüne ihanet eden her vedayı da saldı

Bin bir nazla sonlanması adına acıların

Seyyah yüreğin de feveranı saklı iken aykırı ruhunda…

 


( Kuşlar Kadar Özgür Olmalıydı Şiir başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 21.11.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.