kimse ‘seni seviyorum’ demesin

kim dediyse dilinde zehri vardı

nerede bir güneş doğduysa karanlığı da ardından geldi

kimse ‘yaz mevsimiyim’ demesin ardından kışı geldi

kimse ‘gülüm’ demesin

kim dediyse dikeni kalbe battı

kimse ‘dünyan benim’ demesin

kim dediyse dünyamız başımıza yıkıldı

‘ocağınım’ dediler sıcacık

söndürdüler ocağımızı hemencecik

nerede bir güzellik açtıysa salkım saçak

yanında bir çirkinlik boy verdi

köşe bucak

kim ‘dostum’ dediyse gülen yüzüyle

postumuzu aldı ikinci yüzüyle 

kim ‘umudum’ dediyse elini uzatıp

umudumuzu çaldı avucumuzun içinde

‘insanız’ dediler, insanlığımızı gasp ettiler 

‘özgürüz’ dediler, özgürlüğümüzü zaptettiler

bir canımız kaldı dedik, 

ona da göz koyup azrail oldular 

gökyüzü olduk siyaha boyadılar yeryüzü olduk aha boğdular

bir yeşeren dal olduk taze çiçek açmış onu da kırdılar

bir kuş olduk sevgilinin kalp dalında öten sesimizi kestiler 

kimse ‘seni seviyorum’ demesin

kim dediyse - allah için -  hiç sevilmedik

‘günahtır kalp kırmak’ dediler 

kalbimizi paramparça ettiler

bilmem ki biz ne yaptık bu insanlara

bakıp da açmış oldukları yaralara

dikiş tutmaz acılar kattılar canımıza

iflah olmaz hüzünler saldılar damarlarımıza

gözyaşlarımızı tetiklediler

ömrümüzü yediler

bilmem ki biz ne yaptık bu kalpsizlere

kalbimi söküp de göğsümden diyesim geldi:

‘alın bu kalp sizlere’


















( Kalpsizlere başlıklı yazı GürhanGürses tarafından 30.11.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.