Duydum
ki ahvâli çok perişanmış,
Çilesi
çoğalmış âh ile zârdan
Tükenmiş
mecâli derdi yamanmış.
Yol
vermez ki dağlar varıp ulaşsam
Bitmez
sancısını çekip paylaşsam
Kara
gurbet ile nasıl savaşsam
Çaresizlik
serde dinmez figanmış.
Nice
feryat çökse şu tatlı cana
Teslim
olur gönlüm bu heyecana
Haber
uçursam da candan cânâna
Yolumuzun
sonu acı, hüsranmış.
Aklım
başımda yok bir avareyim
Sarhoşum
aşkından âh biçareyim
Seven
yüreğimde pare pareyim
Özlemi
içime sığmaz ummanmış.
Bülbül-i
şeydayım gönül bağında
Gezer
dolaşırım özlem dağında
Aradığım
huzur, aşk otağında
Nasibime
düşen büyük ziyanmış.
Sabır
kâr etmiyor yüreğim üzgün
Sürur
uzaklarda yâd elde sürgün
Yaşarım
firkati her an günbegün
Vuslat
bizim için koca yalanmış.
Seher
yeli es de var nazlı yâra
Hasreti götürür bilsin mezara
Hicrânın
yarası âşık Mimar’a
Kaderde
yazılı kadîm fermanmış.
Menderes
OYANIK
12.12.2008
