Ya dünyayı itip de yoklukta ölmeliyim
Ya da dünyaya dalıp halime gülmeliyim.
Boşuna sahiplenip ahla dolmayacağım,
Ne işlersem geçmişte günahım silmeliyim...
Ya bir ömür boyunca acıya katlanırım
Ya da sonsuza kadar ateşimle çatlarım...
Nefis denen katile, gün gelip de patlarım
Kendi hayrıma asla kulu olmayacağım!
Sonbahar mevsimine gün gelip de erdiğimde
Yapraklarım dökülür ömrümü verdiğimde
İhtiyarladım işte derdim solmayacağım
Uğruna ne vermezdim gençliği gördüğümde...
Uçuyor yapraklarım ha oraya ha buraya
Ummanda dalgalarda asumanda rüyada
Çıkarsız kumbaramda dolar durur batarya
Hayırlar döküldükçe saç baş yolmayacağım!
Ya dünyayı itip de yoklukta ölmeliyim
Ya da dünyaya dalıp halime gülmeliyim.
Boşuna sahiplenip ahla dolmayacağım,
Ne işlersem geçmişte günahım silmeliyim...
Saffet Kuramaz