ÇINAR ORMANI

 

Önümdeki son çınar devrildi birden bire, 

Ormanın en öndeki yaşlı çınarı benim!

Çevrem soğuk rüzgarla çevrildi birden bire;

Yüreğimde bir korku, ürpertilerde tenim!

 

Yolum ölüme doğru korumasız ve açık;

Şimdi bütün rüzgarlar bana doğru esecek!

Bedenler yaşlandıkça benizler solgun, uçuk;

Gün gelince görevli nefesini kesecek!

 

Biliyorum, sırayla değil ölüm dediğin;

Biliyorum ki ömür ne uzar, ne kısalır.

Seninle gidiyormuş verdiğin, vermediğin;

Her canlı yaşanmıştan, yaşanandan ders alır.

 

Ölümün karşısında çaresizdir her canlı;

Kader yazandan büyük olmuyor insan gücü!

Hayat denen zor yolda yorgun kalp helecanlı;

Son nefesi beklemek, korkunç ve ürkütücü!

 

Coşari der ki kimse bilmez benim artımı,

Bu nedenle  hayatı hayalle kıyaslarım!

Dün yaşandı, bugünse; bir umutla sırtımı

Ormanımda benden genç çınarlara yaslarım.

 

İbrahim COŞAR

( Çınar Ormanı başlıklı yazı İbrahimCOŞAR tarafından 18.12.2019 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.