Yıllar,
Parmaklarımın üzerinden akıp gitmekte su gibi.
Bu coşkulu yürek,
Ve asi bedenim,
Ve düşüncelerim,
Ve al kınalı sevdam,
Umut türkülerim, gazellerim
Yorgunluğuna yenik düşmeye amede,
Kör-topal aksak ilerleyen ömrümün...
Her ne kadar taze gibi dursa da hayallerim,
Yılların ezikliğine mahkum olmuş gibiler.
Altındaki çizgiler,
Etrafındaki morartı,
Çepeçevre sarmış çakmak çakmak yanan gözlerimi.
-ve ufkum;
Öylesine daralmış ki;
Bırakın yarını gözlemlemeyi,
Günün hızına zor yetişir nitelikte...
Yaşlanıyorum gülüm,
Bir nefes ötemde Azrail...
Ya ideallerim;
Ulaşamayacağım kadar uzağına düşmüş ufkumun.
Çoktan geçmiş pembe hayaller kurma zamanım...
Bundan sonra düne hayıflanmak;
Öncesinde kızdığım,
Yargıladığım,
Biçarelere benzemekten başka ne olabilir ki...
Ayaklarımı sağlam basmam lazım yere.
Uzun ve acımasız dünü unutmadan,
Kısacık yarını gözardı etmeden,
Ağlamadan inlemeden...
Zaman;
Yeni sevdalara yelken açarken bir limana sığınma zamanı değil.
Zaman;
Ektiğini biçme zamanı,
Eğrisiyle, doğrusuyla,
Maziyi sorguya da olanak tanıyarak...
Bu beden yarım asrı tüketti, eksiler ve artılarla.
İkinci bir elli,
Zannetmem olsun.
Çünkü yokuşlar iniş olacak gibi değil
Ve dikenli tarlaları gül bahçesi eylemek
Bu kırılmışlık la direncimin harcı da değil.
Uslandım diyorum kendi kendime...
Dürüst müyüm?
Bilmiyorum gülüm;
Netice hüsranı kucaklasa da her seferinde,
Yaptıklarımın doğruluğuna şüphem yok gibi.
Kandırma, oyalama eylemim kime,
Onu da bilmiyorum.
Aptalca pişmanlık söylemime,
Ve samimiyetime de güvenmiyorum.
Deli dolu yaşadım yarım asır...
Ömrümü içine sığdırdığım küpün,
Boş tarafı sanki biraz daha fazla.
Galiba materyalci oldum son dönemlerde
Makro ekonomik sistemin,
İsteksiz de olsa,
Zorunlu fan üyesi gibiyim.
Bu devirde,
Realizm bunu gerektiriyormuş
Tuhaf, ama maalesef gerçek...
Yıllar akıp ta gitti,
Akıl almaz bir hızla.
Bilemiyorum bir arpa boyu yol kat edebildim mi?
Kimine göre fazlasıyla,
Bana göre asla...
Şu anki suskunluğum,
Yorgunluğum;
Ömrümü, uğruna heba ettiklerime dargınlığım dan olsa gerek.
Ya kendimi izah edemedim,
Ya karşımdakini anlamadım,
Ya da anlaşılamadım.
Madde;
Tek ölçü olmuş...
İşte bunu ben hiç anlayamadım.
-ya da anlamak işime gelmedi.
Hayıflanmak tarzım değil.
Çaresizliğe sarılmakta...
Yarım asırda;
Kendimi izaha harcadığım çabayı,
Bundan böyle sarf edecek,
Ne güce
Ne de azme sahip değilim artık.
Her ne kadar;
Yıllar soluksuz bir şekilde akıp gitse de,
Akıntıya hükmederek
En az onun hızında,
Ve içinde olmam gerekiyor.
Planlı bir şekilde
Ve
Bahanelere sığınmadan...
(
Acele Etmek Gerek başlıklı yazı
Sinan Ceylan tarafından
1.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
