SON NASİHAT

 

İlhama kaynak diye, kendini nimet sayma

Sen bana yazılmadın, ben sana gönül yazdım

Öyle duygusuzsun ki, karanlığından ayma

Taşlaşmış yüreğine, kalbimle şiir kazdım.

 

Öldürdüğün hislerin(i), canlandırayım dedim

Yaşama tutulmana, gayretim; çabam, derdim

Oysaki sen bitmişsin, bunu nerden bilirdim

Ağıtının üstüne, kemandım; ney/dim sazdım.

 

Tek kalıba sokmadım sana olan sevgimi

Cana dosta yarene, güle verdim ilgimi

Vicdanı çatı yaptım, açtım sana sergimi

Sende vefa hiç yokmuş, kem bakışında sezdim.

 

Tedirgin bir serçeydin, kalbin kopacak gibi

Dokunsa ağlayacak, hemen uçacak gibi

Titriyordun soğuktan, damdan düşecek gibi

Buz kesmiş zemherine, devaydım bahar-yazdım.

 

Öğrendim çok yüreğe, yapmışsın bu oyunu

Hepsinin giderine akıtmış sın suyunu

Senden vazgeçtim artık değiştir şu huyunu

Hala meyil verdiğim için kendime kızdım.

 

Yine de ben insanım, vicdanım büyük değer

Gönlüm başkasını da en az sen kadar sever

Bir gün yol kesişir de karşılaşırsak eğer

Anlarsın senin için yaşanacak son hazdım.

 

 Sana son nasihatim, dostu sırtından vurma

''İşim bitti'' diyerek, şer sözle dille kırma

Verdiğin acıları isterim ki sen bulma

Dinle; anlayacaksın, iyi niyettim - sözdüm.

 

 

 

 

 

 

( Son Nasihat başlıklı yazı Sinan Ceylan tarafından 2.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.