Mavinin teninde bir rüya özlemi saklı şehrimde oysaki batıl bir düşün kundakçısı bir kayrayım, latif dilinde hüznün balyalarca beyit sunmanın azmi ile körelen bir kurşunum sektiğim yollardan sapıp da bilinmeze eşleştiğim hangi hayalse mevsimlik işçinin alın terinde.

 

 

 



 

 

Yalnızlığına kefilim rüzgârın

Yan çizen endamında

Yenik düştüğüme binaen

Talip olduğum bir aşk da değildi bu

Elbet ufkunda tuzak

Dününde açık mavi.

 

Şahikanın kıyısındayım

Pervasız mevsimin nazı

Şehla hazanda

Kaynakçası olmayan bir şiirin zeminde

Dönenen bir semazen imge…

 

Elbet sergüzeşt bir girizgâh

Aşkla mayalan ömrün bitap duvarlarında

Çatlak bir sıva

Sırtını sıvazladığımdan beri de esir düştüm belli ki

Aşkın makûs yörüngesinde

Şeffaf bir izdivaç

Gönül gözünden inmiş perde.

 

Sevdalı şehrin tutkunu olduğu deniz gibi

İmge imge soyulduğum

Şair olmaktan asla nasibimi almadığım

Şiir mevsiminde

Serildiğim gözyaşı

Nasıl ki şiirlerin meskeni

Berhudar olmasını dilediğim her hece

Sadece benliğin huzura özlemi.

 

Bir söylemde çalkalanan iç ses

Hecelerken belirtecin de düştüğüm tuzağı

Ne soru eki

Ne de lal bir kelime

Günlük rüzgârın öğüttüğü

Maviden bir isyan ve

Ördüğüm dört duvar

Nasıl ki dünya gelirken üstüme üstüme.

 

Hala üstüme alınmadığım bir itiraf

Elbet

Şiirin saklı reçetesi

Gönül gözünde peyda olan bir Anka kuşu

Cennetin de habercisi.

 

Sevdalı yürek sesi

Matemden ırak olsa keşke ömrün güzergâhı

Saf tuttuğum kadar da

Muhalif olduğum her yokuşta

Dibi boylamış bir suluboya fırçası gibi

Püsküllerinde ömrün

Tozu dumana katan ne çok yeis

Aşkla örülü oysa her evre

Doğan güneşin de balçıkla sıvanmadığı

Elemle gömsünler beni, dercesine.

 

Muradıma talip madem Yaratan

Ben ki;

Âcizi yetimle ördüğüm her düşün yandaşı

O sefil iklim

Nazarında gövdemin

Devasa bir ağaç kovuğu elbet

Saklandığım her şiir

Nasıl ki safsata yüklü cihan

Soluklandığım kadar mutluyum

Sevdiğim yüreklerde çarpan her hece

Bilsinler ki dönüşü yok bu yolun.

 

Sevdalandığım ne nazire ne yalan

Aşkla kıyama durduğum kadarım

İstiflediğime mezar kazdığım

Yalnızlığıma kılıf biçtiğim

Şehrin en şaşkın müdavimi

Hala kaybolduğum nasıl ki baki

Sevdiğim kadar huzurlu ve mazlum bir fani

Alabildiğince cefayı yığarken zemine.

 

Bir düşün de ertesi

Ettiğim yeminin nezdinde

Yolcusuyum ben dergâhın

Aşkla andığım her zerre

Koştuğum da İlahi bir ateş

Yanmama da müdahale etmesin hiç kimse.


( Şiir Mevsimi... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 4.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.