Yeter artık fikrim gülünden yoruldu aklım
O kadar uzakta ki
Fizan dan alıp geliyor fikrim kuru tohumu
Kan ter içinde kalıyor aklım
Ekip saçarken gönlüme
Kavak yelleri esiyor üşütecek aklım
Her nereye baksam
Yem yeşil giydirmiş fikrim
Ela gözelerden kıpkırmızı açtırır seni aklım
Her nefesimi gül kokutunca aklım
Anlarım bir tek burnumun önüne dikmiş seni fikrim
Her şarkıda her türküde kulağıma bırakır
İçeriye girdirip melodiyle
Gözlerden gül yağıyla akıtır seni aklım
Kurumuş dalını kırar fikrim
Divit yapıp gül yağına batırır aklım
Gönül duvarıma mısra mısra yazar seni
Yatarken kara beton tavana resmini çizer
Uyurken, aklım her renkte tarla tarla düşümde kokutur seni
Yoruldun demi aklım
Fikrim seni çok yordu
Bahar yağmurunda tomurcuktur fikrim
Yazın pervasızca açtırıp saltanat sürdürür ona aklım
Sonbaharda boynu bükük getirir seni
Kara kışta sol yanıma kabanımdan sera yapar aklım
Ayaz günlerde allar giydirip goncayken açtırır seni
Fikrimin ince gülü
Yordu aklımı
Yoruldun demi aklım hem de çok yoruldun
Dayan bunayınca arada bir dinlenirsin.