YOĞUN BAKIMDA KALBİ YARINLARIN
Çağın kimliksiz avcıları çekiyor
Kıtalara karanlık perdesini
Gözleri kapanıyor masumların güneşe
Umutların dudağı çatlak
Sesi titriyor çocukların
Ve barış duasına neden çıkmıyor
İnsan haklarını bilen insanlık
Böyle bir körlük görmedi tarih
Yaşanmadı bu kadar işitme kaybı
Dönmüyor pervanesi güzel hayallerin
Alışkanlıklar bile cennete dua
Kanadı kırılıyor kuşların
Kaç bölge sessiz şimdi
Kaç coğrafya harabe
Yoğun bakımda kalbi yarınların
Böyle bir körlük görmedi tarih
Yaşanmadı bu kadar işitme kaybı
Acımasızdır süslü sömürgecilik
Füzeler ve kurşunlar yağar
Masum canların üstüne
Ölüm artık sıradan
Kalanlara ödüldür hicret
Ve bilmiyor hiç kimse
Ne kadar sürecek bu zillet
Böyle bir körlük görmedi tarih
Yaşanmadı bu kadar işitme kaybı
12 Ocak 2020 / Yalvaç