Yeltendiğim her gizin çoğul yeminiyim

Elbette bir de mavi düşlerin yengisi…

İçimdeki kristal avize şahlanırken

Öyküler birikiyor avucumun içinde:

Her biri terli ve asil ve inanılmaz mavi…

 

Düş gücüme yenik düştüğüm bir ilkbahar mevsiminde

Keşfettim aşkı ve evrene adadığım sevgiyi:

Mabedimde yalnız bir yemindim:

Azıcık fani çokça yaralı.

Küpeştesine serildim ansızın içimdeki

Dokunaklı şarkının aslında

Yetim bir türkü olduğunu

Babam ölünce fark ettim.

 

Arzı endam etti çoğu zaman

Azımsanan yüreğimle

Aşkı başat bildiğim

Bir sabaha serildim

İmsak vakti

Düşlerime dirayet yüklediğim

Yatılı misafirime nasıl nasıl müteşekkirdim.

 

Biletim yoktu:

Ben ki kaçak yolcu.

Yırttım resimleri

İçime kaçan yorganı azat ettim

Ölüp da gömülmeyi dilediğim

Bir hücrenin kebir defteri

Âciz varlığımla şerh düştüm ömre:

Yetilerimden sızan ne çok irin

Yetimliğime düşkündü madem şiirlerim…

 

Göğe minnet ettim ve sevgiye:

Rüzgârın tefe tuttuğu dalgalı saçlarımda

Oynaşan kelebeğin ölümlü yolculuğuydum

Hepi topu yirmi dört saate ayarlanmış düzenek

Ne zamanki ihlal ettim ikinci günü…

 

Sonramı kurgulamakla

Karıncalanan şiire destek çıktı

Rüştünü ispatlamış acıların reçetesine yazılmış

Üç beş dize ile düştüğüm yola

Hiç de üşümediğim kadar öncesinde:

Aşk mademki yatıya gelmişti

Ölümlü yüreğimden firar eden

Ateş böceklerine verip veriştirdim:

Sözcüklerin yandığı mevsimde

Sönen ferine isyan ettiğim günün de

Yarına özlemi ile.

 

Söndüm tek avazda

Yalıtıldığım düzenekte

Mademki sevilmeye layık bir faniydim

Sadece onay verdim içimdeki azaba

Kabrime denk düşen yalnızlığın

Perdeleri uçuşurken gözlerimde

Bir hale belki bir yangın sönmeye mecali olmayan:

Mealimle saf tuttum şiirlerde

Resmettiğim aşkın yüzü suyu hürmetine

Su serptim şiire.

 

Filizlenen coşkuma sahip çıkan

Dümeni de kıran bir yetim imge

Belli ki nasiplendiğimdi

Dünüme nifak sokan

Arşı alaya çıkan bir coşkuyla

Yanmaktı adadığım ve düşen payıma

Sevgiye biat bir coşku

Kibirli bir şarkıdan çok fazlasına

Şerh düşen bir çağ yangını

Kundaklanan yarınımda

Kalan son yarıma çeyrek kala mutluluğun da kabrinde

Bir fetva adadığım şiir dilinde

Bir de düşen gardımda

Düşmemek adına yeniden aşka.

 


( Yalnızlığın Perdeleri Uçuşurken Gözlerimde... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 12.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.