...merhum Rauf Denktaş'ın aziz hatırasına...
Mazlumların
gözünden akan bir damla yaştı
Dostlara
mütebessim, düşmana çatık kaştı
Coşkun
seller gibiydi, eğilmeyen bir baştı
Kendini
davasına feda eyledi Denktaş!
Kutlu
vazifesini eda eyledi Denktaş!
İşgaldeki
Kıbrıs'ın bozulmuştu havası
Kıbrıs
hasta adamdı, oydu derdin devası
Onunla
hayat buldu kadim Kıbrıs davası
Düşmanın
karşısında çelik gibi sert Denktaş!
Eğilmedi
zalime; iri durdu mert Denktaş!
Sevdası
yavru vatan, Kıbrıs yoksa yoktu o!
Hürriyet
denilince yaydan çıkan oktu o!
Ak
bayrakta yıldızdı, boş lâflara toktu o!
Enosis
karşısında bayrak açmıştı Denktaş!
Kıbrıs'ın
yarınına ışık saçmıştı Denktaş!
Kula
kulluk etmedi, yalnız Hakk'a ramdı o!
Mazlumlara
inşirah, zalimlere gamdı o!
Gönderden
hiç inmeyen bir bayrak adamdı o!
Beşparmak
Dağları'nda yiğitçe durdu Denktaş!
Bağımsız
bir Kıbrıs'ın düşünü kurdu Denktaş!
Onurlu
bir savaşın yılmaz kahramanıydı
Damarında
dolaşan Türk'ün asil kanıydı
O
da her insan gibi bu dünyada faniydi
Vatan
için yaşadı, sonra da göçtü Denktaş!
Dosta
sürur membaı, düşmana öçtü Denktaş!
Davan
haklı olsa da murada ermedin sen!
Çileyle
geçti ömrün, gün yüzü görmedin sen
Ak
bayrağın altında sefanı sürmedin sen!
Özgürlüğe
giden iz, mihenk taşıydın Denktaş!
Kıbrıs'ın
inşasında, mimarbaşıydın Denktaş!
Kurtuluşu
Rumlarla savaşmakta görmüştü
Düşmanla
arasına çelik ağlar örmüştü
Seksen
sekiz senelik zor bir hayat sürmüştü
Ardından
ağlar millet, dökülür yaşlar Denktaş!
Sonsuzluk
uykusunda Kıbrıs'ı düşler Denktaş!
M. NİHAT MALKOÇ