SEN

Bilmem ki,hangi şehirden, 
Hangi şiirden çıkıp da geldin.
Yoluma güller serenim,
Gönlümü ateşe verenim.

Sen, 
Soluma düşen ilk cemre,
dalımdaki son yaprak.
Sen,en yakın,en uzak, 
Sen,nefesimi tutarak,
kıyısında beklerken,
düşmekten korktuğum derin uçurum.
Özledikçe sesine sarıldığım, 
Üşüdükçe göğsüne sığındığımsın,

Sen,
Yürek yangınımı kundaklayanım
umudum,umutsuzluğum, 
Alın yazım, ince sızım,
İmkanım, imkansızım, 
Sen yaşama sebebim, 
Olmazsa olmazımsın...

Sen bu hayat kulvarında, 
Gözü kapalı koştuğum maratonum
Eksik yanımı tamamlayanım,
Yakınımda ırağım,
Vuslatta son durağımsın.

.
MELAHAT ÇETİNKAYA

( Sen başlıklı yazı Şiir Yürekli tarafından 15.01.2020 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.